Professional vanuit je hart voor liefdevolle en gelijkwaardige (jeugd)zorg, onderwijs en sociaal domein - met Mascha Struijk (professionalvanuitjehart)

"Meer aandacht voor mannen en hun emoties is hard nodig!"

Michel van Pomeren ziet dat mannen relatief onzichtbaar zijn in de hulpverlening (en ook het onderwijs). Slechts 15% van de medewerkers in de jeugdzorg is man, waardoor je als man vaak de enige bent in een team. Dit leidt tot een overvloed aan vrouwelijke en te weinig mannelijke energie, wat je bijvoorbeeld terugziet in de nadruk op praten in plaats van op samen iets doen. Michel verbaast zich erover dat er veel hulp is specifiek gericht op meisjes, en maar weinig specifiek op jongens.

Binnen de gezinnen waar we mee werken blijft de man relatief vaak aan de rand van het proces. Vaak zijn het de moeders die makkelijker en sneller praten, en ook nog eens een groter aandeel hebben in de zorg voor de kinderen. Een behoorlijk deel van de vaders werkt bovendien fulltime en kan niet op de momenten dat de hulpverlener wil afspreken. 

We praten over 'wat werkt' als je met mannen in gesprek bent, hoe belangrijk het is om hen een actieve rol te geven en hoe je hen in beweging krijgt. Volgens Michel werkt dit namelijk op een heel andere manier dan via de vraaggerichte benadering.

Michel pleit voor veel meer aandacht voor de mannen/ vaders en hun verborgen emoties, omdat het suïcidecijfer onder mannen tussen 40-60 jaar heel hoog is. Onder de uiterlijke schijn van niet-betrokken zijn, boos reageren of andere prioriteiten zit vaak veel leed en eenzaamheid. En wij zijn ons daarvan veelal niet bewust.

"5% meer liefde en lef, en we hebben morgen een mooiere jeugdzorg"

Je hebt mij dit wellicht wel eens horen zeggen, of iets soortgelijks. In deze podcast vertel ik wat ik hiermee bedoel door de verschillende elementen toe te lichten. 

Ben benieuwd: waarin zit jouw 5%?

“Ik kon ook niet tekenen!

Na het intens mooie gesprek met Dagmar Vriends in de vorige podcast hebben we direct nóg een aflevering opgenomen. Nu zoomen we in op de kracht van tekenen!

Omdat ik op de camping zit kan ik de opname niet terugluisteren, dus ik wens je gewoon heel veel luisterplezier :-)

NETWERK BETREKKEN? WAT EEN ONZIN!

Ik hoop dat je opgesprongen bent van verontwaardiging bij het lezen van deze titel. Hoe wij als professionals omgaan met het netwerk rond een jongere/ gezin/ inwoner is voor mij een van de belangrijkste thema's. Juist daarom moeten we het netwerk niet meer betrekken  Benieuwd wat ik bedoel? Luister dan zeker deze alfevering.

leuk als je laat weten hoe jij hierover denkt, ik lees/ hoor je reactie graag!

"Meest persoonlijke podcast ooit"

Op de publicatiedatum van deze aflevering komen twee jubilea samen: het is aflevering 250 en mijn 50e verjaardag.

Voor deze bijzondere gelegenheid interviewt Friso van Doesburg mij, en dat heeft hij met liefde en fantastisch gedaan. Zijn insteek was 'over Mascha' in plaats van 'over Professional vanuit je hart', dus dit is de meest persoonlijke podcast die ik ooit gemaakt heb.

We praten over hoe het leven voor mij was als 16-jarige, over mijlpalen en over levenslessen. Het voelt best kwetsbaar om te delen, maar ik geloof ook dat ontmoeting en verbinding pas kan ontstaan als je iets van jezelf laat zien. 

Luister via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website. Leuk als je me laat weten wat je in de aflevering raakt (zeker bij deze aflevering ;-))

Fijne dag,

Mascha

"Vragen van luisteraars"

Als vervolg op aflevering 250 beantwoord ik in deze aflevering vragen van luisteraars. Deze keer vooral werkgerelateerd.

Over het verleden en de toekomst, over waarom ik zzp-er geworden ben, wat de kern is van Professional vanuit je hart, wie mij inspireert. Over hoe je je kunt handhaven als de wereld om je heen er anders over denkt en nog veel meer.

Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website. Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag,  Mascha

PS Heb jij ook een vraag? Laat het weten in de comments, een LI/ insta bericht of een mailtje. 

"ER GAAT VEEL FOUT ROND ADOPTIE, LATEN WE DAAR MET ELKAAR EERLIJK OVER ZIJN"

Rob Marrevee en zijn vrouw adopteerden ruim 20 jaar geleden 2 broertjes uit Ethiopië, in de volle overtuiging dat zij een goed thuis konden bieden voor deze kinderen die wees waren en niet bij hun tante konden blijven.

De realiteit was ingewikkelder. Het werd en is nog steeds een reis met vele kanten. Wat betekent het eigenlijk voor kinderen als je ze na 1 week 'wennen' meeneemt vanuit de Afrikaanse zon naar de Nederlandse winter? Hoe ga je ermee om als de herinneringen van de kinderen verschillen van het dossier? Wat is de plek van de familie in Afrika? Want naast ouders hebben kinderen ook tantes, opa's, oma's. 

Er wordt (gelukkig) veel meer gesproken over adoptie, maar nog weinig vanuit het perspectief van de adoptie-ouders. In zijn boek Vaderland reflecteert Rob op de adoptie, de ingewikkeldheden, zijn eigen positie, het belang om als ouder naar je eigen patronen te kijken en misschien wel de belangrijkste vraag: --> hebben we er goed aan gedaan om onze kinderen naar Nederland te halen?

Rob heeft ook een theaterstuk gemaakt, waarin hij samen met zijn twee zonen het boek laat ervaren. Zaterdag 17 december te zien in Amsterdam! Zie voor overige data en het boek www.boekvaderland.nl

“WAAR MIJMER JIJ OVER JN DE VAKANTIE?”

Na een paar drukke maanden is voor velen de vakantie begonnen of begint ie binnenkort. In zo’n rustigere periode gebruik ik altijd om te reflecteren. Hoe doe jij dat? En hoe kun je ervoor zorgen dat je mijmeringen je ook nog helpen voor als straks de drukte weer losbarst?

in deze aflevering deel ik mijn gedachten daarover. Alle verandering begint bij bewustwording en met deze podcast hoop ik daaraan bij te dragen ! 

"De kracht van een positief mensbeeld"

Bij het schrijven van het studieboek verdiep ik me in van alles, op dit moment ook vooral in de diepere (filosofische) lagen van Professional vanuit je hart. Ik  neem je mee in een van de thema's waarvan ik ontdekte dat het heel wezenlijk is: mijn mensbeeld!

"Waar regels zijn stopt het denken"

Deze Omdenken-quote hield mij vandaag bezig. Wat doen regels eigenlijk met je, met mij?

Het biedt structuur en duidelijkheid, en daarmee ook veiligheid. Het maakt dingen soms makkelijker omdat je er niet meer over hoeft na te denken. Regels helpen mij ook om dingen voor elkaar te krijgen, maar dan wel als ik ze zelf bedacht heb. En dan noem ik het commitment.

Als ik spreek met groepswerkers zie ik een hele andere kant aan regels. Regelboekjes en vaste consequenties hebben volgens mij meer nadelen dan voordelen. Zowel professionals als jongeren stoppen met denken en waarvoor hebben we ze dan eigenlijk?

Nieuwsgierig? luister de podcast :-)

"De Rode Knop in de CAO Jeugdzorg"

In deze aflevering vertelt Maaike van der Aar (bestuurder FNV jeugdzorg) over De Rode Knop die nieuw én uniek is in de CAO Jeugdzorg. Het is een uiterste redmiddel voor medewerkers om STOP te zeggen als de werkomgeving onveilig en onverantwoord voelt/ is. De medewerker legt dan formeel de verantwoordelijkheid terug bij de organisatie. Het is nieuw en daarmee spannend wat dit in de praktijk gaat betekenen. Het gaat altijd om specifieke situaties en je moet daarvóór alle andere opties ingezet hebben.

We praten over de situatie in de jeugdzorg, de werkdruk, de omstandigheden van de afgelopen jaren en de onveiligheid die professionals ervaren. Veilig kunnen werken is belangrijk, en dat is wat medewerkers zeker niet altijd ervaren. De oplossingen daarvoor gaan niet 'van boven' of de overheid komen, dit zullen we echt samen moeten doen. Werkgevers en werknemers.

Het gaat om individuele verschillen en collectieve belangen, over open communicatie tussen werkgevers en medewerkers, over zelfzorg voor hulpverleners. Iedereen heeft recht op een veilige werkomgeving, en hiervoor is ook een collectieve aanpak nodig. De hoop is dat het bestaan van de Rode Knop het gesprek nog meer op gang brengt. Het kan zo niet verder. 

Het gaat hierbij om onveiligheid van medewerkers en een onveilige werksituatie, want de CAO gaat over de medewerkers. Pijnlijk is dat ook jongeren en ouders in de jeugdzorg onveiligheid ervaren. We praten hier kort over. In haar rol als bestuurder van de FNV Jeugdzorg heeft Maaike als opdracht voor het belang van de medewerkers te staan, en dat is soms lastig uit te leggen omdat het lijkt dat agressie die jongeren ervaren er niet toe doet. Maar het gaat in basis over hetzelfde: er is een structurele cultuurverandering nodig, waarin de rechten en het welzijn van alle betrokkenen centraal staan. Zowel van de medewerkers als van de gezinnen en de jongeren. 

Luister de podcast via je eigen podcastapp, Spotify, Youtube of de website. Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

Evelyn Meilink werkt met mensen die niet op hulp zitten te wachten, waar je echt je best moet doen om 'binnen te komen'. Soms letterlijk, omdat ze de deur niet opendoen. We praten over hoe het dan toch lukt om contact op te bouwen. Dat blijkt eigenlijk heel makkelijk te zijn, als je jezelf bent. 

Over leefwereld en systeemwereld, over samenwerken in de systeemwereld, bij andere organisaties of de gemeente. Ook daar gaat het over verbinden, interesse en iets voor elkaar over hebben. Over manipuleren en met gestrekt been ergens in gaan. 

Evelyn heeft een natuurlijke doorzettingskracht, als ze iets in d'r hoofd heeft zal het ook gewoon lukken. We hebben een mooi gesprek over de kracht van praten over de toekomst en geloven in mogelijkheden. Bij twijfel lekt energie weg, dat is zonde. Leven in het nu en gewoon plannen maken en realiseren, dat levert veel meer op!

Zeer inspirerende uitspraak voor mij, als notoire twijfelaar :-) Dank je wel voor onze mooie ontmoeting!

Met excuses voor het mindere geluid aan mijn kant lieve luisteraars, volgende keer gebruik ik weer mijn microfoon!

"Ik ben bereid om in een aquarium te leven zodat ze kunnen meekijken"

Janneke van Beelen is gezinshuisouder. Naast 3 kinderen die ze ín het gezinshuis opvangen hebben ze 4 ouder-kind-plekken in een vleugel aan hun huis. De zoon van Sander Tegelaar, de vorige podcastgast (afl 103) groeit op bij Janneke en haar man Jaap.

Vol passie vertelt Janneke over het ontstaan van gezinshuis Alas nadat ze eerst pleegouder waren geweest. Met als grote droom ouder-kind-plekken te realiseren om zo uithuisplaatsingen te voorkómen. Te vaak zijn er voorbeelden dat ouders en kinderen uit elkaar moeten omdat er geen opvangplek is voor hen samen, en dat mag gewoon niet gebeuren. 

We praten over het verschil tussen voorleven en adviseren, dat er snel vertrouwen ontstaat als je gewoon jezelf bent, over leven in een aquarium. Over moederschap en de verwachtingen die je hebt van je kinderen. Over het verschil tussen 'eigen' kinderen en gezinshuiskinderen, dat daar nog eens een beter woord voor gevonden moet worden.

Janneke vertelt ook haar kant van hoe het is gegaan rond Delano, in de samenwerking met zijn vader Sander die te gast was in de vorige podcast. 

De (biologische) ouders van de kinderen horen bij de familie, net zoals de opa's en oma's. Deze familie is gewoon heel erg groot.

#268 Doorbreken van de dramadriehoek*: Wat levert dat op?

Wist je dat het enorm veel energie en tijd kost als je in de dramadriehoek communiceert? En dat die energie en tijd die je erin stopt ook nog eens weinig oplevert? Dat is namelijk waarom ze het Dramadriehoek noemen :-)

Dat patroon doorbreken heeft alleen maar voordelen! In deze aflevering deel ik met je welke voordelen ik zie en zelf ervaar. Want echt, als je gevoelig bent voor de dramadriehoek gun ik je dat je ermee aan de slag gaat. Je leven wordt er fijner van!

*Ben je niet bekend met de Dramadriehoek of hoe ik die interpreteer, luister dan eerst aflevering 4 of aflevering 237 van de Professional vanuit je hart Podcast. 

Luister via je eigen podcastapp, Spotify, YouTube of de website

Fijne dag!

Mascha

"Verbind je met de ander"  - Stap 7 uit het boek In 10 stappen Professional vanuit je hart.

Echt contact maken en je verbonden voelen met anderen is misschien wel de meest helende factor voor alle kwalen. Dit geldt ook voor mensen met problemen. Helaas heb je waarschijnlijk veel geleerd over professionele afstand en veel minder over professionele nabijheid. Deze stap gaat over het belang van de verbinding wél aangaan, en hoe je dat dan doet.

-------------------

Deze aflevering is onderdeel van een zomerserie waarin ik de 10 stappen van mijn boek met je doorneem, van #232 tot #241. Er komen steeds twee afleveringen per week online. 

Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify of YouTube. Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

PS het boek kun je bestellen op www.professionalvanuitjehart.nl/boek. Ook verkrijgbaar via de boekhandel

"Zullen we weer gewoon gaan helpen?"

José Rijnen gunt alle gezinnen steun in hun eigen omgeving. Haar droom is dat we allemaal meer naar elkaar omkijken en elkaar helpen. Zij wil dit in Tilburg realiseren en zet zich daar helemaal voor in. Ze is initiatiefnemer van de Coalitie Informele Steun aan Jeugdigen en Gezinnen in Tilburg. 

Jose heeft van alle kanten werkervaring in het jeugddomein, de afgelopen jaren was zij betrokken bij de transformatie van de jeugdzorg binnen gemeenten. We praten over dat het proces vastgelopen lijkt te zijn, het lukt (nog) niet om de geweldige mogelijkheden die de gemeenten hebben te benutten. Jose kon zich hier niet meer met enthousiasme voor inzetten en hervond haar elan toen ze zich als betrokken burger ging richten op informele steun in haar eigen stad Tilburg.

Als je eerlijk om je heen kijkt, zie je ook wat dit betreft een tweedeling in de samenleving. Gezinnen die hun leven op de rit hebben hebben vaak voldoende steun, terwijl gezinnen die het zwaar hebben vaak weinig steun hebben. Dat kan anders en dat móet anders. 

Jose vertelt over hoe zij stap voor stap zoekt naar de juiste samenwerkingspartners, hoe ze organisaties aanspreekt op hun verantwoordelijkheid, gebruik maakt van haar grote netwerk in de stad, de politiek bereikt door in te spreken bij de gemeenteraad én nu het voordeel van een artikel in het Brabants Dagblad.

Heel inspirerend en motiverend! Zowel qua inhoud - waarom we met z'n allen veel meer gebruik moeten maken van informele steun - als qua proces. Dat laat opnieuw zien: verbeter de wereld, begin gewoon zelf :-)

Als je meer wilt weten over het hoe/ waarom/ de mogelijkheden van informele steun, zie https://voordejeugd.nl/samen-de-zorg-voor-jeugd-steeds-beter-maken/meer-kinderen-thuis-laten-opgroeien/informele-steun/

Lees het artikel uit het Brabants Dagblad: https://www.bd.nl/brabant/na-de-kater-van-40-jaar-jeugdzorg-zullen-we-weer-gewoon-gaan-helpen~af786f31/

"Wie vertrouw jij?"

Is deze vraag wel eens aan jou gesteld? Wat zou je antwoorden?  Afgelopen week hadden we met de Pvjh-community een soort Masterclass Circulaire zorg, JIM en de Transformatie. Suzanne de Ruig noemde deze vraag die ik wel eens eerder gehoord had maar nu echt binnenkwam. Wat zou het betekenen als we standaard deze vraag zouden stellen als we met iemand of een gezin werken? en als we vervolgens actief met die mensen  gaan samenwerken? Ik denk dat het een ontzettend groot effect heeft en dat we misschien wel direct bij de kern van de transformatie terechtkomen.

Ik ga  de vraag in ieder geval verder delen in mijn trainingen. Eerst ‘wie ken je’, dan vervolgen met ‘wie vertrouw je’. 

Benieuwd naar meer over JIM en Circulaire zorg? Luister ook afl 07 en afl 73 van deze podcast! 

"We moeten het ook over geld hebben! Juist als professionals."

Gisteren stond met grote letters op NU. nl : 'Jeugdzorg blijft teveel geld kosten'.

Dat inspireerde mij tot deze aflevering #226.

Ik hoor veel professionals zeggen dat ze moe zijn van dit gepraat over geld en het liever willen hebben over de inhoud of de kwaliteit. Maar geld doet ertoe. Geld maakt ons werk mogelijk. We moeten er juist méér met elkaar over praten. En dan niet over de grote geldstromen, maar over de kleine. Waar jij invloed op hebt. Waar jij keuzes in maakt. Want veel kleine andere keuzes kunnen zomaar een groot bedrag vrijmaken voor zaken die er écht toe doen!

Beetje spannend deze podcast, maar eh... met 5% meer liefde en LEF hebben we morgen een mooiere wereld ;-)

Luister m via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website, leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

"Over depressie, veerkracht en ervaringsdeskundigheid"

Paul Kreemers is jeugdbehandelaar bij Brijder Verslavingszorg en oprichter van De Pitstop, een bijzondere jongereninloop in Alkmaar. In deze aflevering vertelt hij openhartig over zijn eigen ervaringen met depressie en suïcidale gedachten, nadat hij in afl #257 al vertelde over zijn passie voor en visie op zijn werk. 

Paul deelt persoonlijke ervaringen en legt uit hoe zijn eigen kwetsbaarheden zijn drijfveer zijn. Hij benadrukt het belang van verbinding en ervaringsdeskundigheid in de hulpverlening, en hoe hij moeilijke periodes te boven komt. Steeds weer gaat het over de impact van aandacht én het omarmen van je eigen behoeften. 

We praten over de kracht van het erkennen van gevoelens in plaats van ze te ontkennen en de waarde van eenvoudigweg aanwezig zijn voor iemand in nood. Over autonomie, veerkracht en wanneer het de moeite waard is om te leven. 

Luister de Professional vanuit je hart Podcast via Spotify, YouTube, je favoriete podcastapp of de website. Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

"Hulp in achterstandswijken moet véél integraler!"

Wat betekent het om in een achterstandswijk te wonen of op te groeien? Daar heeft Marlies de Jong de afgelopen 6 jaar steeds meer besef van gekregen door het werken in de wijk Overvecht in Utrecht.

Marlies is hierdoor anders gaan aankijken tegen zorg. De nadruk op het individu, aanpakken van het ene probleem waarmee iemand komt, dat helpt niet bij gestapelde problematiek. Omdat dit probleem vaak een onderliggende oorzaak heeft. En soms -of eigenlijk best vaak- zijn er zoveel verschillende samenhangende problemen dat je ook als professional niet weet waar je moet beginnen.

We praten over wat je kunt betekenen, dat contact met andere moeders een hele krachtige interventie is, dat veel mensen met schulden lage rugpijn hebben. Over hoe moeilijk het is als je de taal niet goed beheerst, de beperking van 'domeinen' en hoe dat juist voor mensen vaak meer problemen oplevert. En vooral: dat dit heel eenvoudig beter kan.

Marlies is heel enthousiast over de werkwijze Krachtige Basiszorg. Ontstaan vanuit bevlogen overbelaste huisartsen in Overvecht, inmiddels bewezen werkend en op meer plekken in het land in gebruik. Zie voor meer info https://krachtigebasiszorg.nl/

"De kracht van samen"

Iedere keer als ik in gesprek ga met gelijkgestemden over het gedachtegoed van Professional vanuit je hart merk ik dat het mij support en scherpt. Het is zo fijn om in verbinding te zijn en samen te groeien. Door successen te vieren en vooral ook eerlijke vragen te stellen. De échte vragen, die ook spannend zijn. 

Heb jij voldoende bedding? Want dat heb je nodig als je als Professional vanuit je hart werkt. Wie support jou om jezelf professionelee te ontwikkelen, met wie kun je sparren, wie durft ook de pijnlijke vragen te stellen? 🌍 Samen heb je meer liefde, lef en impact. Op weg naar liefdevolle en gelijkwaardige (jeugd)zorg, onderwijs en sociaal domein!

Fijne dag, 

Mascha

Nadine Kamer is met een heel gaaf project bezig: zij maakt een audiodocumentaire over haar leven in/ met de jeugdzorg. We praten hier uitgebreid over in het tweede deel van ons gesprek. 

Eerst zoomen we in op haar passie voor het vak trainingsactrice. Wat doet een trainingsacteur nou eigenlijk precies, en wat is het verschil met een gewone acteur? We praten over feedback geven, vanuit je rol als trainingsacteur of vanuit de rol die je 'speelt', gepolijst (volgens de feedback-regels) of 'rauw'. Over naturel spelen, het verschil tussen theater en voor de camera staan, welke rol zij het liefste speelt en welke het beste bij haar past. Over hoge eisen stellen aan jezelf en dan ook snel verbeterpunten noemen naar anderen. Over dat je als deelnemer bij een rollenspel helemaal niet hoeft te spelen maar alleen maar te reageren, hoe dichter je bij jezelf blijft hoe meer het klopt. Zo leuk om een inkijkje te krijgen in een beroep waar ik weinig beeld bij had!

De audiodocumentaire die Nadine aan het maken is begonnen met een idee voor een podcast, maar dat dekt niet meer de lading. Het is een film zonder beeld: een geheel van minstens 18 afleveringen waarin Nadine haar verhaal vanuit verschillende gezichtspunten naar voren laat komen. Vanuit zichzelf, haar dagboeken van toen en hoe zij nu als volwassene terugkijkt en ook haar moeder, haar gezinsvoogd van toen en oude groepsleiders komen aan het woord. Het gaat over het dossier: waarom zijn bepaalde keuzes gemaakt? Waarom is Nadine gesloten geplaatst terwijl zij misschien wel iets anders nodig had? 

Het is uitgegroeid tot een kunstproject met een crowdfunding. Nadine vertelt waarom ze hiervoor gekozen heeft en ook hoe het voelt. Dat een project als dit echt niet te vergelijken is met een podcast, en dat ze een product wil maken dat wel voor iedereen gratis beschikbaar is. 

Ik ben heel benieuwd naar het resultaat, waarschijnlijk te beluisteren eerste kwartaal 2021. Met een slag om de arm, want nog niet alle keuzes zijn gemaakt en het is een heel persoonlijk project. 

Wil je Nadine en de jeugdzorg volgen? ga dan naar www.nadinekamer.nl/audiodocumentaire

Wil je Nadine steunen? ga dan naar www.voordekunst.nl/projecten/11429-nadine-de-jeugdzorg-1

Naast bevlogen idealist in de jeugdzorg ben ik auteur van 'In 10 stappen Professional vanuit je hart - maak met liefde en lef het verschil in de jeugdhulp.' De start van deze podcast is eigenlijk een vervolg daarop.

In mei 2020 ben ik over mijn boek geïnterviewd door Jeanet Bathoorn. Het is een mooi gesprek geworden dat ik hier graag deel. Daar is nog een andere reden voor, die vertel ik je in het intro.

Over mijn missie, mijn waarom, het proces van schrijven (hel!), hoe het voelde toen het af was en wat er voor mij veranderd is door het boek. Het heeft veel veranderd, zowel voor mij persoonlijk als voor mijn bedrijf.

En natuurlijk met een overzicht van de 10 stappen :-)

Gemaakt voor ondernemers, dus we gaan ook af en toe in op ondernemers-issues. En tussendoor hoor je de passie van Jeanet: ondernemers inspireren om hun expertise te omarmen en een boek te schrijven. Dit gesprek is eerder gepubliceerd in de Vrijheidsondernemersshow (afl 68).

"Na mijn redding ben ik heel goed geholpen"

In dit vervolggesprek met Nina Blom gaat het over ná haar redding op 14 jarige leeftijd. Zij was toen heel erg ziek, lag de hele tijd in bed en had geen contact meer met de buitenwereld. Dit was het gevolg van Münchhausen by Proxy, de moeder van Nina maakte haar ziek. Hierover vertelt zij in de vorige aflevering (103).

Nina vertelt open over de verwarring, het weer wennen aan gewone kleren, de schaamte over haar grote achterstand op alle leefgebieden, 

Vooral vertelt ze over hoe goed ze is opgevangen, zowel eerst in het ziekenhuis als later in de jeugdzorg. Heel veel liefdevolle professionals hebben haar geholpen te landen in het 'gewone leven'. Nina is heel dankbaar dat zij haar de tijd en ruimte hebben gegeven om op haar eigen moment te beslissen dat ze haar ouders niet meer wilde zien. 

We praten over wat het betekent om als kind door het leven te moeten zonder ouders, hoe een ingewikkelde jeugd je beïnvloedt en hoe dat doorwerkt in de rest van je leven. Het wordt een heel persoonlijk gesprek tussen Nina en mij waar jij bij mag meeluisteren :-)

Lieve Nina, heel erg bedankt voor onze mooie ontmoeting!

Als je meer over Nina's ervaringen wilt weten, lees of luister dan haar boek 'Je bent een verschrikkelijk kind'. https://www.uitgeverijpersonalia.nl/boekwinkel/je-bent-een-verschrikkelijk-kind/

"Problemen oplossen, helpt dat eigenlijk wel?"

Over zelfvertrouwen, drama-driehoek, competentie en eigenwijzigheid. Over korte termijn fijn en lange termijn pijn, en omgekeerd. 

Over dezelfde podcast twee keer opnemen omdat m'n capuchon tegen mn oortjes schuurde :-)

Luister via je eigen podcastapp, Spotify, Youtube of de website. leuk als je laat weten wat je eruit haalt!

Fijne dag!

Mascha

Vandaag gaat Mascha in gesprek met Eef Verbaan, adviseur en coach bij het Expertisecentrum van Partners voor Jeugd. Dat is een samenwerkingsverband van organisaties die actief zijn in de jeugdbescherming en jeugdreclassering.

Eef is al bijna 30 jaar actief in de jeugdbescherming. Kern is voor haar dat de rechten van cliënten goed gewaarborgd worden. Ouders en jongeren moeten kunnen zeggen wat ze willen en hoe ze het willen hebben. Wij moeten ervoor zorgen dat ze zich gehoord en gezien voelen en we luisteren naar het familieverhaal.

We hebben een heel mooi gesprek over de professional als belangrijkste sleutel. Wat doe je als professional nou echt? Hoe maak je contact, hoe werk je samen, wat zijn je eigen normen en waarden en hoe bepalen die mee?

Over veiligheid en risico's, het spannende koorddansen tussen liefde en lef. Kijk naar de feiten. Wat is jouw gevoel daarbij? Ben jij iemand die snel denkt dat het onveilig is en dus snel wilt beslissen of ben je iemand die meer ruimte geeft. Dat heeft met jouzelf te maken. En dat moet je van jezelf weten want het bepaalt hoe je reageert. Geloof jij bijvoorbeeld zelf ook echt dat een kind zo lang mogelijk thuis moet blijven, of is dat vooral de slogan van je organisatie?

Een aflevering die je laat nadenken over jezelf als professional en inspireert om mooie verhalen te delen!

"Is het onveilig of ongewenst?"

Vraag je altijd af vóór je ingrijpt: handelen we uit zorg voor veiligheid, of reageren we op iets dat we ongewenst vinden? 

Het gaat niet om het antwoord, maar om het andere gesprek gesprek. Het kan onze hulpverlening echt veranderen. Want ons eigen normenkader kan botsen met de autonomie van individuen. Wanneer is ingrijpen gerechtvaardigd en wanneer moeten we ruimte laten voor persoonlijke keuzes?

We voelen de verantwoordelijkheid en we hebben te maken met de veiligheidsparadox. Wordt het met veiligheidschecklists eigenlijk veiliger?

Een aflevering die je hopelijk aan het denken zet, inspireert om deze vraag de volgende keer in een spannende situatie eens aan je collega's of in je team te stellen. Ben benieuwd wat dat brengt!

Fijne dag, 

Mascha

>> Luister de podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, Youtube of www.professionalvanuitjehart.nl/podcast

"NIET IEDEREEN ZIT OP JOU TE WACHTEN. MAAR SOMMIGEN ZITTEN OM JOU TE SPRINGEN"

In hoeverre durf jij jezelf te zijn als professional? Dit is een onderdeel van vakmanschap waar we naar mijn mening te weinig over praten, terwijl het zoveel uitmaakt voor degenen die we willen helpen/ supporten. Luister deze aflevering en ga hierover in gesprek met je collega's!

"WAT HEEFT EEN FOTOWEDSTRIJD MET DE AANPAK VAN WERKDRUK TE MAKEN?"

Siepie van der Horst en Antoinet Messink vertellen vol enthousiasme over de aanpak van werkdruk in hun organisatie Regiecentrum Bescherming en Veiligheid (Friesland). Al sinds 2017 werken alle lagen van de organisatie samen om van werkdruk naar werkplezier te gaan.

Het begon met echte erkenning vanuit de directie. Dat gaf veel ruimte en daarmee werd de werkdruk een gezamenlijk probleem. De projectgroep is aanjager van allerlei verschillende activiteiten en initiatieven die je in eerste instantie niet direct aan 'aanpak werkdruk' zou koppelen.

We praten over organisatiecultuur met open-deuren beleid, iedereen mag meepraten en hoe de ondersteunende diensten en professionals in het primair proces samen optrekken. Over fitness, een voetbaltafel en een fotowedstrijd.

Deze podcast is gemaakt in samenwerking met Jeugdhulp Alles in het werk. Daarin komen diverse initiatieven samen om het werken in de jeugdsector aantrekkelijker te maken. Een van de projectgroepen is 'Aantrekkelijke organisatie' en daarbij is ook Regiecentrum Bescherming en Veiligheid bij betrokken. Lees meer over deze en andere inspirerende voorbeelden op www.jeugdhulpallesinhetwerk.nl

"ALS JE DE MEDEWERKER CENTRAAL ZET WORDT DE HULP VANZELF OOK BETER"

Paul van der Linden vertelt hoe hij als bestuurder bij TriadeVitree met hart en ziel zoekt naar hoe hij de situatie voor zijn medewerkers beter kan maken. Met de insteek op werkplezier gaan zij op zoek naar waar mensen last van hebben, en wat de organisatie kan doen om hen beter te ondersteunen. 

We praten over de huidige situatie van de jeugdzorg, hoe complex alles georganiseerd is en wat de negativiteit in de media voor mensen betekent. Over plezier hebben met je collega's maar last hebben van de organisatie. Over de 12 ambassadeurs die een centrale rol gaan spelen binnen TriadeVitree om dit project Werkplezier écht te doen slagen. Bottom up in plaats van top down, met mensen die zelf met hun voeten in de klei staan. 

Ook over inhoudelijke vernieuwing die zo nodig is, hulp aan het hele systeem altijd als basis, afbouwen van bedden en wat dat betekent. Over wat jeugdzorg en gehandicaptenzorg aan elkaar kunnen hebben, lijkt een kleine stap omdat beide sectoren deel uitmaken van de organisatie maar zij gebruiken andere woorden voor dezelfde inhoud. 

Het is een gesprek waarin je de idealen voelt, maar het realisme hoort: het is niet zomaar veranderd, hier zitten we nog wel even in. Met focus op kleine stappen, dichtbij de medewerkers, wat voor hen belangrijk is, wil TriadeVitree bouwen om (weer) een aantrekkelijke organisatie te worden. Hun ervaringen en lessen delen zij in deze inspiratieweek van Jeugdhulp Alles in het werk, maar ook de komende jaren.

Wil je meer horen van deze en andere mooie initiatieven? Kom dan deze week naar de Inspiratieweek van Jeugdhulp Alles in het werk. Paul is op dinsdag 21 juni te gast in Utrecht, en je bent op woensdag 22 juni van harte welkom bij TriadeVitree in Almere. Zie https://jeugdhulpallesinhetwerk.nl/inspiratieweek/ voor info en aanmelden. 

"Hulpverlening is geen supermarkt"

Ronny Pais werkt als directeur én als gezinscoach, een combinatie die hem heel goed past na jarenlange ervaring als hulpverlener binnen organisaties en een eigen praktijk.

We praten over eigen regie bij de gezinnen, dat dat noodzakelijk is als je het gezin echt verder wilt helpen. Want hoe meer regie je hebt als hulpverlener, hoe meer risico dat het gezin op jou afstemt en daarmee afhankelijk wordt van jou. 

Over werken vanuit de relatie, het belang van de klik tussen het gezin en de hulpverlener, gesprekken tijdens wandelen en activiteiten. Over pauze nemen in een hulpverleningstraject. Ook over de uitdagingen om het als organisatie anders te doen, productcodes, verwijzers en beschikkingen met een einddatum.

Hoe lukt het Ronny en zijn collega's om binnen de systemen die er nu zijn vanuit zijn hart te blijven werken en te doen waar de gezinnen mee geholpen zijn? Deze podcast zit boordevol inspiratie, concrete voorbeelden en toelichting hoe het soms heel eenvoudig beter kan. Als je daar maar écht voor gaat staan.

"Seksualiteit hoort bij een gezonde ontwikkeling"

Marieke van der Sanden heeft als missie dat er veel meer over seksualiteit gesproken wordt met jongeren. Seksualiteit  hoort bij de ontwikkeling van pubers, het is een van de ontwikkelingstaken.

We schieten daarin in de jeugdzorg echt tekort, zowel in het gesprek erover als in de ruimte die jongeren hebben om een gezonde seksuele ontwikkeling door te gaan. De nadruk ligt op de risico's en grensoverschrijdend gedrag en we hebben nauwelijks aandacht voor positieve gezondheid. Op veel groepen geldt bijvoorbeeld een verbod op verkering.

We praten over over weerbaarheid, de biologische kant van puberen en over seks in de bosjes. En over hoe moeilijk het is goed om af te stemmen op een ander, zeker als je een AS-classificatie hebt of een LVB. Over effect van #metoo en de misstanden bij The Voice.

Marieke legt in een paar zinnen de kern van het Vlaggensysteem uit, en we praten over het effect van de groepsregels op de seksuele ontwikkeling. Waar en wanneer kunnen jongeren die op een groep wonen eigenlijk experimenteren? Ook gaat het over hoe je met ouders de seksuele opvoeding bespreekt en hoe je ermee omgaat als je daar verschillende normen over hebt.

Tot slot benadrukt Marieke het belang van organisatiebeleid rond het thema seksualiteit, omdat het nog veel te veel taboe is en we daardoor veel missen.

Een website waar je jongeren goed naar kunt verwijzen als ze vragen hebben: www.sense.info

"Deze kinderen schreeuwen om verbinding, wegstoppen helpt niet"

Suzan Terweij is samen met haar collega's bij Parlan op zoek naar alternatieven voor een gesloten jeugdzorg. Zij werkte eerder bij Transferium, een grootschalige jeugdzorgplus-locatie en kent de jongeren en de hulpvorm dus goed..

Suzan vertelt over nieuwe vormen van hulp voor kinderen met complexe problemen. Door een intensieve ambulante, vasthoudende benadering waarbij het contact met de jongere de basis vormt zijn al heel wat gesloten plaatsingen voorkomen. Daarnaast is er een aantal kleinschalige voorzieningen (max 4-5 kinderen), alleen voor kinderen uit de directe omgeving zodat hun eigen netwerk deel uitmaakt van hun dagelijks leven.

Het is elke keer weer zoeken naar wat werkt bij dit kind. Behandeling en ondersteuning op maat. Moet dit kind echt uit huis - gaat dat helpen? Veel van deze kinderen vermijden hulpverleners en je moet als hulpverlener heel veel moeite doen voor contact. Maar áls je doorzet en volhoudt lukt het bijna altijd om in contact te komen en komen de kinderen in beweging. Dan kun je ze veel beter helpen.

We praten over of het jeugdzorgsysteem veranderd moet worden, over niet-meer-doorplaatsen, over dat kinderen ergens een thuis moeten/ mogen hebben, over 'slechte vrienden'. Over mee laten kijken en het organiseren van je eigen kritiek van buitenaf, liefst door mensen van buiten de hulpverlening. 

Ook vertelt Suzan waarom ze een brief met excuses aan Nienke heeft geschreven, een van de jongeren die in de jeugdzorg-plus verbleef toen Suzan daar betrokken was en nu een van de gezichten is tijdens de Week van het Vergeten Kind. Het gaat niet alleen om het vanaf nu beter doen, maar de kinderen die schade hebben ondervonden hebben recht op sorry. Dat we erkennen in plaats van nog een keer uitleggen.

Dat is pijnlijk voor ons als professionals. Suzan vindt terugkijken dat er dingen echt niet goed zijn geweest, hoewel ze juist trots was op hoe de gesloten jeugdzorg bij Parlan eruit zag. Dat is pijnlijk voor jezelf, maar nog veel pijnlijker voor de jongeren die ermee te maken hebben gehad. En daarom moeten we sorry zeggen.

Leontine Bibo is in 2015 gestart met Buurtgezinnen. Inmiddels een bekende naam en in bijna 70 gemeenten actief, maar wat is het precies? En wat is de gedachte erachter?

Fundament van Buurtgezinnen is dat we het opvoeden weer meer als gezamenlijke taak zien. It takes a village to raise a child. Door de veranderde samenleving is opvoeden iets geworden dat de ouders alleen doen, en dus ook de problemen alleen oplossen. Dat is niet nodig, we moeten elkaar veel meer steunen. Praat met elkaar over opvoeding, iedereen vindt opvoeden moeilijk. Juist andere ouders kunnen zo'n steunbron zijn. 

Vanuit haar ervaring als crisis-pleegouder ontstond het idee van Buurtgezinnen. De kinderen die crisis bij hen geplaatst werden, kwamen bijna altijd direct van huis, en wilden ook het liefst thuis zijn. Bij vrijwel alle gezinnen begint het met kleine problemen, gebeuren er verschillende dingen tegelijk, loopt de emmer over en is er onvoldoende draagkracht. Dit leidt van kwaad tot erger, en betekent soms dat de kinderen niet meer thuis kunnen wonen omdat de problemen te groot zijn geworden. 

Deze overtuiging heeft ze vertaald in Buurtgezinnen: sommige gezinnen hebben zelf geen mensen in hun netwerk die hen kunnen steunen. Dat kun je organiseren door gezinnen met elkaar te verbinden die langdurig elkaars maatje worden in de opvoeding. Buurtgezinnen is dus géén hulpverlening maar een bemiddelings-/ matchingsorganisatie.

We praten over veel meer investeren in preventie, drive, ondernemerschap in de sector, bevlogen mensen bij de gemeente, de wereld mooier willen maken, versleutelde berichten, dossiers en terug naar het gewone.

En ook over de kracht van een nieuwe organisatie, fris en energiek, parallelle processen in een organisatie door alles principieel door te vertalen op alle vlakken. Over de waarde van procedures en protocollen als dat het werk van professionals vergemakkelijkt en nog veel meer.

Veel plezier met dit mooie gesprek!

Zie voor meer info www.buurtgezinnen.nl

"Met verhalen kun je taboes doorbreken"

Jacodine van de Velde is auteur en orthopedagoog. Met haar young adult boeken maakt ze moeilijke thema's bespreekbaar, zodat jongeren zich erin kunnen herkennen en merken dat ze niet de enige zijn. En zodat de omgeving meer begrip heeft voor wat er speelt en zo beter kan steunen. Ze heeft onder andere geschreven over eetproblemen, het overlijden van een ouder en het prikkelbare darm syndroom (PDS).  Naast auteur is Jacodine orthopedagoog, eerst in de kinder- en jeugdpsychiatrie, sinds enkele jaren met een kleine eigen praktijk.

Jacodine vertelt over werken en schrijven vanuit haar hart, hoe verhalen zich soms aandienen en vanzelf schrijven, en ook hoe ontroerend het is om te merken wat een tekst kan betekenen. Bijvoorbeeld als ze van een jongere een bericht krijgt dat die een specifiek stukje uit een boek aan iemand heeft laten lezen, omdat zij haar gevoel zelf niet kon delen. 

Meest recente boek van Jacodine is een samenwerking met Rowena Verstraeten die in afl 215 al vertelde over het boek Wegwerpkind, over opgroeien in de jeugdzorg en daar als volwassene een positieve draai aan geven.

Luister via je favoriete podcastapp, Spotify, Youtube of de website, leuk als je laat weten wat je eruit haalt! Fijne dag, Mascha

"Wat kun jij vanuit jouw rol en positie doen om de sector te verbeteren?"

Henrieke van Diermen is programmaleider van Jeugdhulp Alles in het werk. Dit programma richt zich op het verbeteren van de werkcontext in de jeugdhulp en wordt gedragen door werknemers, werkgevers en het ministerie van VWS.

De grote kracht is dat de professionals zélf dit programma vormgeven. Op zoek naar goede voorbeelden, werkzame factoren en vooral naar concrete toepassingen. Het is niet vanuit Den Haag uitgerold, maar krijgt vorm door de mensen die eraan meedoen. Voor de praktijk door de praktijk. Daarbij is gezorgd voor een eerlijke vergoeding, zodat de uren vervangen worden. 

Henrieke vertelt over de achtergrond, de verschillende projecten en hoe dat allemaal samenkomt in een overkoepelend thema: de emancipatie van de professional.

We praten over dat verandering altijd begint bij 1 individu die enthousiast is, zich ergens hard voor maakt, over uitspreekt, en dan op zoek gaat naar mensen met wie hij het samen aan kan pakken. Juist dat 'samen' geeft zoveel meerwaarde, door ook over afdelingsgrenzen en organisatiegrenzen heen te denken. We moeten de situatie samen verbeteren, dat lukt niemand alleen.

In de Inspiratieweek van 20-24 juni worden de opbrengsten en mooie voorbeelden gedeeld en nieuwe plannen gemaakt. Jij kunt daarbij zijn! Ook kun je meedoen en meedenken in een van de projecten. Kijk op www.jeugdhulpallesinhetwerk.nl voor meer informatie. Je wordt met open armen ontvangen :-)

"Zorg goed voor jezelf" - Stap 8 uit het boek In 10 stappen Professional vanuit je hart

Bij deze stap gaat het over je persoonlijke en professionele kwetsbaarheid. Als je in je werk jezelf als persoon inzet, kun je dat nog sterker voelen. De enige die voor jou kan zorgen, ben jij zelf.

Jij verdient dus aandacht van jou!

----------------

Deze aflevering is onderdeel van een zomerserie waarin ik de 10 stappen van mijn boek met je doorneem, van #232 tot #241. Er komen steeds twee afleveringen per week online. 

Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify of YouTube. Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

PS het boek kun je bestellen op www.professionalvanuitjehart.nl/boek. Ook verkrijgbaar via de boekhandel

"WE MOETEN VAKER MÉT KINDEREN PRATEN"

Marike van Gemert vindt dat professionals veel meer met kinderen zouden moeten praten. Ook - of juist - over moeilijke thema's zoals kindermishandeling. In situaties waarin een kind slachtoffer is wordt er te vaak weinig echt met hem of haar gesproken wordt. We beoordelen, analyseren, schatten veiligheid in, we overleggen veel als volwassenen, maar gek genoeg praten we weinig met degenen voor wie we het allemaal doen: de kinderen.

We praten over waarom dit zo belangrijk is, wat het lastig maakt, hoe je de stem van het kind meer ruimte kunt geven. Over dat kinderen niet in alles de regie hebben maar wel het recht hebben om zeggenschap te houden over wat er gebeurt. Omdat juist dat zo belangrijk is als je je onveilig voelt. Over professionele nabijheid, de Kindertelefoon, contact maken als mens en nog veel meer. 

Vrijwel alle professionals in ons brede veld hebben hierin iets te doen. Van RvdK tot onderwijs, van groepsleiding tot GI, van CJG tot gesloten jeugdzorg. Marike geeft in de tweede helft van ons gesprek een samenvatting van haar boek Praten met kinderen over kindermishandeling, vol praktische tips.

Volgende week verschijnt deel II met Marike van Gemert, daarin gaan we uitgebreid in op het Praatboek.

"Ik schaam mij.  Het móet beter. Ook jij bent nodig voor verandering!"

Afl 218 van de Professional vanuit je hart Podcast is een emotionele podcast. Ik ben in de war, verdrietig, boos en nog veel meer. Ik weet niet hoe ik het onder woorden moet brengen, maar ik kan nu niet een vrolijke, hoopgevende podcast uitbrengen. Dit is even wat het is.

Ik schaam me voor hoe we als sector reageren op kinderen en ouders die vertellen hoe ze de (jeugd)zorg ervaren hebben.

Ik schaam me dat ik tot nu toe onderschat heb wat zij over zich heen krijgen. 

Zoals nu bij Jason Bhugwandass, maar hij was niet de eerste en is niet de enige. Ik heb het eerder gehoord, maar onvoldoende begrepen. 

Dit gaat ons allemaal aan. Ook als je zelf niet direct betrokken bent bij misstanden: wij zijn met z'n allen de jeugdzorg. Ik ook. Het móet beter. Daarvoor moeten we onder ogen zien wat er steeds mis gaat.

Teken de petitie parlementaire enquete naar gesloten jeugdzorg: https://www.petities.com/gesloten_jeugdzorg

PS ja er gaat ook heel veel goed en mensen werken doen hun best. Maar dat is niet genoeg.

Kevin Scholte maakt zich hard voor verbetering van de jeugdzorg. Binnen zijn eigen organisatie in de gesloten jeugdzorg, als Ambassadeur op social media en als gastdocent/ studentbegeleider bij het opleiden van jonge werkers. 

Zijn boodschap: we moeten het samen doen. Professionals samen met ouders en jongeren. Als we elkaar (weer) vertrouwen kunnen we de kaders oprekken. En dat is nodig om goede zorg te verlenen.

Hij vertelt over hoe het nu soms ook gaat binnen de gesloten jeugdzorg, want daar is de afgelopen jaren veel veranderd. Over een bigshoppertas vol met knuffels. Over samen voetballen. Over zijn rol als Koppelaar, waarmee veel bereikt kan worden in lastige situaties.

Over grenzen opzoeken, buiten de kaders denken en lef hebben als professional. Over elkaar vertrouwen en eenheid voelen. Want alleen samen ga je het doen. 

Ook over zijn blogserie Lieve Emma en natuurlijk over de polsbandjes van #ikbendaar, te bestellen via bpsw.nl

Ik wens je weer veel luisterplezier!

"Alle geadopteerden zijn weggegeven, afgenomen of gestolen" 

In deze aflevering praat ik verder met Soorien Zeldenrust, adoptiecoach. Zij is zelf als baby van drie maanden naar Nederland gekomen, heeft haar eigen struggles (gehad) met haar adoptie en helpt nu andere geadopteerden. In de vorige aflevering heeft Soorien veel verteld over haar eigen ervaringen, nu gaan we vooral in op de achtergrond en kennis over adoptie.

Alle geadopteerden zijn afgestaan, afgenomen of gestolen. Dat zijn heftige woorden, maar daar ligt wel de oorzaak van veel problemen bij het ontwikkelen van de eigen identiteit. Het is zo belangrijk om te weten waar je vandaan komt om te weten wie je bent. Overigens is het belangrijk om te melden dat niet álle geadopteerden deze problemen ervaren, maar een groot deel wel.

Het 'weggedaan zijn' zorgt voor de heftige puberteit van veel adoptiekinderen. Zij zetten zich vaak extra sterk af tegen hun adoptieouders, het gaat daarbij ook over hechting. Daar zit de overeenkomst met pleegkinderen, waar het AFC zich ook op richt. 

We praten over gespreksvaardigheden, over de pijn en het verdriet van zowel geadopteerden als hun adoptie-ouders, en dat dat zo moeilijk te begrijpen is als je dit zelf niet hebt meegemaakt. Verder over connectie tussen hoofd en lichaam en de geweldig mooie vraag die je altijd kunt stellen: "Hoe oud voel je je eigenlijk?"

Soorien geeft een aantal concrete handvatten en tips voor hulpverleners die te maken hebben met geadopteerden en hun adoptieouders. Ze geeft als boekentip "The Primal Wound - Understanding the adopted child" van Nancy Verrier.

Meer van Soorien horen? Luister dan ook naar haar eigen podcast Gewoon Bijzonder samen met haar collega Niels.

zie www.afcnederland.nl voor meer info over het AFC

zie www.soobijzonder.nl als je contact wilt opnemen met Soorien

"IK WIL DAT JIJ BLIJFT!"

Judith Wietsma (adviseur vitaliteit en inzetbaarheid Jeugdhulp Friesland) ziet honderden mogelijkheden om meer mensen in de sector te behouden en het ziekteverzuim omlaag te brengen. Kern daarvan is dat we de mens achter de professional centraal moeten stellen en daarin investeren.

Judith kijkt vanuit HR en vindt dat we al jaren teveel sturen op cijfers. De ziekteverzuimkosten en uitstroom in onze sector zijn ontzettend hoog. Om dat omlaag te krijgen moeten we radicaal anders gaan kijken naar verzuim. Het moet weer gaan om de mensen die het werk doen.

We praten over werk-privébalans, 'je hebt altijd een keuze', hoofdpijn en levensenergie. Over stilteruimtes, managers die bij mensen thuis langs gaan, het voeren van goede gesprekken. Over dat investeren in preventie geld gaat opleveren maar dat dat niet het belangrijkste is.

Dat het dan met meer mensen sneller weer goed gaat, dat is voor iedereen beter. Het vraagt een ander soort leiderschap - organisatiemanagement: de kost gaan voor de baat uit. Kleine investeringen of meer eigen keuze voor een medewerker nu kunnen enorm veel kosten besparen in de toekomst. En met lager ziekteverzuim, minder verloop en minder stress bij medewerkers gaat automatisch de kwaliteit van de hulp omhoog, alleen al doordat er minder wisselende hulpverleners zijn.

Laat je inspireren en voel je vrij om contact op te nemen met Judith via wietsma.j@jeugdhulpfriesland.nl

Deze podcast is gemaakt in het kader van de Inspiratieweek van Jeugdhulp Alles in het werk, waar veel mooie voorbeelden en inspirerende ideeën met elkaar worden gedeeld. Op www.jeugdhulpallesinhetwerk.nl kun je dit allemaal terugvinden, ook na deze week!

"Foto op het voorblad van een dossier?"

Vorige week zondag was de theatershow "Valse Start" van Moraya in De Kleine Komedie in Amsterdam. Natuurlijk was ik erbij. Wat een indrukwekkende, sterke, kwetsbare, ontroerende, emotionele, krachtige voorstelling!

In deze aflevering vertel ik over een aantal thema's die me geraakt en verder aan het denken gezet hebben. Over het dossier, werken aan doelen, niet goed genoeg zijn en meer.

Ken je de muziek van Moraya nog niet? --> Ga dan naar Spotify, Apple Music, YouTube of een ander musicplayer en luister Valse Start - na een leven vol zorg!

Playlist: Dossier 107 - Omarm mij - Leegte - Geen twijfel - Machteloos - Tijd voor mij - Het verschil - M2 (vierkante meter) - Liever alleen - Iemand die luistert - Over leven - Begin vandaag

Lieve Moraya, dank je wel voor je mooie muziek, ik ben blij dat je er bent en ik je ken!

"Deze jongens zijn met een groter doel op pad gegaan"

Suzanne Koeman heeft haar hart verpand aan de Alleenstaande Minderjarige Vreemdelingen en wil heel graag haar ervaringen met ons delen. Vooral ook dat zij zelf zo veel geleerd heeft van deze jongeren. 

Het gesprek zit vol met informatie over de achtergrond en de situatie van deze zogenoemde 'AMV's'. Over hun achtergrond, de procedures en wat er allemaal geregeld moet worden. 

We praten over zelf mogen shinen in je leven of kiezen voor wat voor je familie belangrijk is,  over veerkracht, hechting en trauma's, over bij elkaar in bed slapen, het in sneltreinvaart kennis laten maken met de Nederlandse maatschappij zodat het ook goed blijft gaan als de jongeren elders gaan wonen. 

Belangrijk onderwerp is de gezinshereniging, want veel van deze jongeren zijn vooruit gestuurd om een veilige plek voor hun familie te vinden. Gezinshereniging is dan ook het doel van veel jongeren, maar brengt veel spanning met zich mee. En als het gezin dan uiteindelijk in Nederland is, is het ook weer echt aan elkaar wennen.

Suzanne vertelt hoe ze de afgelopen 5 jaar een rijker mens geworden en een rijkere hulpverlener is geworden. Wij kunnen zoveel van deze jongeren leren!

Ik hoop dat je geraakt wordt door haar verhaal. Deze groep is best onzichtbaar en zij verdienen onze steun.

"Het Omgangshuis is van de kinderen!"

Jenny Wijntje is de oprichter van het Omgangshuis en een gepassioneerde voorvechter voor de belangen van kinderen. Jenny had als gezinshuisouder ervaren hoe de begeleiding bij ouder-kind ontmoetingen vaak ingewikkeld is. Ze is ervan overtuigd dat dit beter kan en móet. Voor haar initiatief, doorzettingsvermogen en betrokkenheid was ze genomineerd voor de Hartenhuisaward.

We praten over de vaak 'koude' setting van ontmoetingen, het cruciale belang van betrokken en warme begeleiding. Over dat kinderen zich thuis voelen in het Omgangshuis, dat 6 dagen per week gewoon open is om binnen te lopen. Dat het huis eigenlijk van de kinderen is. 

En ook over de ingewikkeldheid van financiering van zo'n mooi initiatief dat niet binnen de standaard opties valt. Terwijl het enorm gewaardeerd wordt en rechters bijvoorbeeld rechtstreeks naar Het Omgangshuis verwijzen. Mocht jij hierover ideeën of tips hebben, of met Jenny en het team mee willen denken, wil je dan ajb contact met haar opnemen?

Zie voor meer info https://hetomgangshuisdrenthe.nl/. Via de website kun je ook makkelijjk in contact komen met Jenny.

Luister de podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website. Leuk als je laat weten wat je raakt!

fijne dag, 

Mascha

"Eerst kwaliteit van leven, dan kwaliteit van zorg"

Sinds ik het me realiseer valt het me steeds meer op: veel aandacht gaat naar de kwaliteit van zorg, terwijl het voor mensen gaat over hun kwaliteit van LEVEN. 

- veel hulpverleners in een gezin --> wat betekent dat voor hun kwaliteit van leven?

- een kapotte koelkast of wasmachine --> wat betekent dat voor de kwaliteit van leven?

- zorgen hebben over je kind en niet het gevoel hebben dat anderen het echt begrijpen --> wat betekent dat voor je kwaliteit van leven?

Wat zou jij anders doen als je deze focus verandert? 

Fijne dag, 

Mascha

"Het (pleeg)kind brengt z'n familie mee - Opgroeien in twee families"

Yvonne Aartsen werkt al heel lang in de pleegzorg en maakt zich er hard voor dat pleegkinderen kunnen opgroeien in twee families. In een aantal opzichten lijkt het opgroeien in een pleeggezin op opgroeien in een echtscheidingssituatie.

We beginnen met praten over vakmanschap, je kwetsbaar opstellen, leren door het contact met de ander, verantwoording nemen voor wat je doet en wat je zegt.

Onlangs heeft zij samen met Gé Haans en Marieke Klein Entink het boek "Opgroeien in twee families" uitgebracht. Nog lang niet altijd de realiteit, maar deze kant moet het echt op. Dat is beter voor kinderen. 

We weten steeds beter dat de samenwerking tussen pleegouders en ouders van doorslaggevend belang is, en dat de sleutel daarvoor bij de pleegouders ligt. Dat is een grote en vaak ingewikkelde opdracht, dus als professional heb je de belangrijke taak om dit gesprek te voeren met alle betrokkenen en het begeleiden van de samenwerking. Yvonne geeft veel concrete voorbeelden uit haar lange praktijk en het onderzoek.

Tot slot praten we over een thema dat mij persoonlijk bezig houdt: het spanningsveld tussen het opvoedbesluit op jonge leeftijd en de identiteitsontwikkeling van jongeren. 

"Ga op zoek naar bruggenbouwers"

Vandaag het vervolg van mijn gesprek met Hedda van Lieshout van de Eigen Kracht Centrale (luister ook #81) over de enorme waarde van meer gebruik maken van de kracht van het eigen netwerk van mensen. 

We praten verder over de systeemwereld versus de leefwereld, hoe machteloos een ieder zich soms voelt. Wat dit doet met professionals en wat er gebeurt als je als professional (nog) veel meer aansluit bij en uitgaat van het eigen netwerk. Je krijgt een andere rol en het maakt je werk veel lichter. Het is moeilijk uit te leggen, maar professionals die eenmaal deze andere manier van werken hebben gezet willen niet meer terug.

Een mooie vraag om altijd te stellen en het liefst in het begin: wie horen er bij jullie?

"Hoe is het om jou te zijn?" 

Als je deze vraag altijd in gedachten houdt als je een ander ontmoet, maak je de wereld een klein beetje mooier! Mooi begin van 2024 :-)

"Wat zijn jouw triggers?"

Het gebeurt iedereen: zonder dat het je bedoeling is reageer je heftiger op een situatie of een opmerking omdat het raakt aan oude pijn. Dat levert in het gewone leven soms 'gedoe' op, onhandig maar hoort erbij. 

In een professionele relatie zie ik dit anders, Je professionele rol vraagt iets extra's van je. Jouw oude pijn mag niet de boventoon voeren. Je bent verantwoordelijk om bij jezelf te herkennen als dit wel gebeurt.

Daarom in deze podcastaflevering de vraag: wat zijn jouw triggers?

Luister de podcast via je eigen podcastapp, Spotify, YouTube of de website. Leuk als je laat weten wat je raakt of wat je eruit haalt!

Fijne dag, Mascha

Kim Jolink heeft ruim 15 jaar ervaring als straathoekwerker en een duidelijke visie: preventie en zorg zouden veel meer samen moeten werken, en de gemeente moet dat faciliteren en aanjagen. 

Een gesprek met een enorme drive, passie, visie. Ook vol met praktische concrete tips voor het contact maken met een 'lastige' doelgroep.

Over vertrouwen, echtheid, geen bondjes, wisselgeld, onthechting, goedbedoelende werkers, werken met het gezin, mandaat krijgen, verbinding en elkaar kennen. 

Met als achtergrond zowel de opleiding SCW* als MWD* ziet zij enorm veel mogelijkheden. Denken in hokjes en kaders helpt niet om verandering te brengen, het gaat om het bij elkaar brengen van de leefwereld en de systeemwereld. Beide werelden hebben hun eigen kracht en specialisme. Door gezamenlijk de verantwoordelijkheid te voelen en te schuiven met rollen kun je jongeren en gezinnen echt beter helpen. 

Kim schrijft een boek over de samenwerking tussen gemeente, jeugdzorg en straathoekwerk met als titel Streetcare (beschikbaar begin 2021).

* SCW = Sociaal Cultureel Werk --> jongerenwerk, straathoekwerk (o.a.)

* MWD = Maatschappelijk Werk en Dienstverlening --> jeugdzorg (o.a.)

"Zorgmijders of Zorgvuldige Zorgzoekers?"

Afgelopen week volgde ik hierover een workshop die me inspireerde me om afl 224 van de Professional vanuit je hart Podcast op te nemen, dank Tara Jane Thomas voor de inspiratie!

Met taal kun je de betekenis van en het gevoel over iets veranderen. Zoals bij zorgmijders of zorgvuldige zorgzoekers. De mensen over wie je het hebt blijven dezelfde, maar hoe je naar hen kijkt wordt beïnvloed door de woorden die je gebruikt. Jouw beleving beïnvloedt je houding, en zo merken mensen hoe je over hen denkt. 

Deze techniek bewust inzetten noemen we ook wel 'reframing': de betekenis van iets veranderen van negatief naar positief, of van positief naar negatief, net hoe het past. Het is een vorm van omdenken.

Ben benieuwd: zet jij dit wel eens bewust in? Heb je er voorbeelden van? Laten we elkaar inspireren om te creatief gebruik te maken van taal!

Luister de podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, Youtube of de website. 

Leuk als je een reactie achterlaat.

Fijne dag, 

Mascha

"Maak slimme keuzes met je tijd" - Stap 9 uit het boek In 10 stappen Professional vanuit je hart

Je hebt waarschijnlijk altijd te veel te doen in te weinig tijd, zowel op je werk als thuis. Als je niet oplet, vult de tijd zich automatisch. En lang niet altijd met de dingen die je voldoening geven, zeker niet op de lange termijn. Belangrijke zaken blijven zelfs liggen. Met deze stap zorg je voor overzicht en een overzichtelijke takenlijst.

------------------

Deze aflevering is onderdeel van een zomerserie waarin ik de 10 stappen van mijn boek met je doorneem, van #232 tot #241. Er komen steeds twee afleveringen per week online. 

Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify of YouTube. Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

PS het boek kun je bestellen op www.professionalvanuitjehart.nl/boek. Ook verkrijgbaar via de boekhandel

"Zoek altijd naar een win-win-situatie"

Jacqueline van den Akker is een doorgewinterde jeugdreclasseerder met een heel eigen stijl: menselijk, laagdrempelig, flexibel, persoonsgericht en duidelijk. Contact gaat voor haar vóór al het andere vertelt ze in afl 206 van de Professional vanuit je hart Podcast. 

We praten over het belang om bij samenwerking altijd het doel voor ogen te houden, het waarderen en 'belonen' van jongeren voor de stappen die zij zetten en out of the box denken en handelen. Jacqueline investeert veel in de samenwerking met de ouders omdat ze merkt dat dat de jongere verder helpt. 

Deze aflevering zit bomvol met kleine voorbeeldjes, tips en ideeen over hoe je laagdrempelig contact opneemt en de relatie behoudt, lekker concreet en inspirerend. 

Luister via je favoriete podcastapp, Spotify, Youtube of de website. Deel m met collega's die ook zouden moeten luisteren. En heel leuk als je ons laat weten wat je eruit haalt!

Fijne dag,

Mascha

#professionalvanuitjehart #jeugdreclassering #gedwongenkader

"Mag je je privénummer geven aan jongeren?"

Susanne Broekhuijs heeft in haar vrije tijd en op eigen kosten leuke dingen gedaan met een jongere van de groep. Daarvoor is zij ter verantwoording geroepen. Toen ze dit verhaal deelde op LinkedIn kwamen er enorm veel reacties. Het taboe om buiten werktijd of via prive telefoon contact te hebben met een jongere is groot. Te groot. Waar zijn we eigenlijk bang voor?

De jongere over wie het gaat, is Sidney van de Pieterman. Hij vertelt zijn kant van het verhaal: juist het feit dat Susanne in haar vrije tijd met hem naar de dierentuin ging maakt alles uit. 

Met een intense vraag om mee te nemen naar je komende teamvergadering of casuistiekbespreking: zijn we eigenlijk wel nabij genoeg? Ben jij eigenlijk wel nabij genoeg?

Veel luisterplezier en we horen graag wat je raakt en wat je meeneemt!

Luister ook de eerdere podcast met Susanne, "Anderhalve week later woonden er ineens 5 kinderen bij ons" (#65)

Deze week doe ik wat nieuws: de eerste keer een podcast opgenomen in de auto! Dat was ook meteen de aanleiding voor het thema: de growth mindset. Komt vaker terug, omdat het voor mijzelf zo'n belangrijk thema is. Het is een mooie, persoonlijke aflevering geworden :-) 

'De allermooiste bloemen groeien vlak langs het ravijn, en om die te kunnen plukken moet je durven bang te zijn'

Durf jij ook bang te zijn? Leuk als je me laat weten hoe jij uit je comfortzone gaat!

"Is een Porsche Off the record?"

Teije Koopmans is klinisch psycholoog en was de hoofdbehandelaar van Gunou Mahmoud in de kinder- en jeugdpsychiatrie. In deze primeur van een podcast met twee gasten praten we over wat echt verschil maakt. 

Sleutelverhaal is het verhaal van de Porsche. Wat Teije toen deed heeft ervoor gezorgd dat Gunou voorzichtig weer vertrouwen kreeg in hulpverleners, althans in Teije. Voor haar was dat een kantelpunt in haar leven.

We praten over binnen en buiten de lijntjes/ protocollen, hoe het voelt om vanuit je hart te werken als professional, hoe een jongere dat ervaart. 

Heel tof: Teije wil een boek uitbrengen met 50 mooie voorbeelden van interventies buiten de protocollen. Titel: Off the Record. Omdat dat zeker zo vaak verschil maakt als het protocol zelf. Daarvoor is hij op zoek naar mooie verhalen. 

Heb jij zo'n mooi verhaal, laat het dan zeker weten! In de tekst op de website gaat het alleen over de GGz maar zoals Teije ook in de podcast vertelt hoeft dat helemaal niet en gaat het om de breedte van begeleiding/ behandeling dus ook over de jeugdzorg. Mocht je twijfelen of jouw verhaal wel bijzonder genoeg is, neem dan zeker ook even contact op met Teije (of eventueel met Gunou of mij).

IN MEMORIAM - Teije is in december 2022 overleden. Hij werd 41 jaar.

https://www.prelum.nl/off-the-recor

"Eenzaamheid is het belangrijkste gevolg van seksueel misbruik en uitbuiting"

Merel van Groningen was als tiener slachtoffer van een loverboy en van misbruik in een jeugdzorginstelling. Nu maakt ze zich op allerlei manieren hard voor positieverbetering van slachtoffers van misbruik en mensenhandel. 

We praten over misbruik en mensenhandel. Het gaat altijd over eenzaamheid: dat ligt eronder, bij al die jongens, meiden, vrouwen en mannen. Eenzaamheid is zo koud, dan ga je op zoek naar aandacht, naar warmte ook al is het in een vorm die niet goed voor je is.

Over dat victim blaming ervoor zorgt dat mensen er niet over praten en geen aangifte doen. Dat het zo belangrijk is dat dit verandert, en dat alleen mensen dat kunnen veranderen. We moeten ons niet te druk maken over dat er weinig gebeurt, we moeten ons richten op wat er wél verandert. En wat we zelf daaraan kunnen bijdragen.

Merel vertelt over hoe het vertellen van haar eigen verhaal is uitgegroeid tot een stichting. Zodat het MVG Project (lespakket, film en trainingen)  en werkwijze voor de begeleiding van slachtoffers verder uitgerold kunnen worden. De focus ligt komend jaar op de opleiding voor Ervaringscoaches Mensenhandel, omdat het juist voor slachtoffers zo belangrijk is om met ervaringsdeskundigen te kunnen sparren. 

Deze week, op donderdag 14 oktober, is de officiële lancering van de MerelvanGroningen Foundation, je bent van harte uitgenodigd. 

Alle informatie over de lancering, het MVG project en de foundation vind je op www.merelvangroningen.nl

Merel heeft drie boeken geschreven:

"En plotseling ben je van hem" - over haar ervaringen als slachtoffer van een loverboy/ mensenhandel

"In mijn onschuld" - over misbruik binnen de jeugdzorg

"Liefde zonder vleugels" - verhalen van jongeren over grensoverschrijdend gedrag, praktijkcases

Deze dagen voor kerst zijn voor mij altijd wat melancholisch. Vroeg donker, het leven valt stil. Voor mij als zzp-er een periode waarin ik collega's mis. Dit jaar voelt het heftiger, natuurlijk door de lockdown maar ook omdat dit voor mij persoonlijk een maand is die veel herinneringen oproept. Het is bijna een jaar geleden dat mijn vader overleed en ik merk dat ik daar veel mee bezig ben. Ik kon dus niet anders dan dat met jullie delen. 

Na dit verdrietige begin is 2020 echt een heel tof jaar geworden met de start van deze podcast :-) Ik vind het zo leuk om te maken, om te delen, om zoveel toffe mensen te ontmoeten. Ik vertel welk thema afgelopen jaar door de podcast op mijn pad is gekomen, en waar ik in 2021 meer mee wil gaan doen. 

Ik hoop dat je ook deze aflevering met plezier luistert, is een persoonlijkere aflevering dan je van mij gewend bent. Leuk  als je het laat weten!

Deze podcast is gesprek tussen twee vakidioten die allebei echt van de jeugdsector en de professionals houden, dus het gaat van het ene thema over in het andere en verbinden we van alles aan elkaar. Hoofdthema is BURGERVOOGDIJ. Daar beginnen we na een kwartiertje over.

Ieder kind heeft wel een volwassene die zich druk om hem maakt - vanuit die overtuiging maakt Mariska van der Steege zich al jaren hard voor meer bekendheid van burgervoogdij. Heel graag draag ik daaraan bij, want het is fantastisch als een kind een Burgervoogd heeft in plaats van 6 verschillende instellingsvoogden. Want dat is de realiteit: er zijn zóveel wisselende hulpverleners. 

Mariska vertelt vol enthousiasme, de ins en outs van wat en voor wie het is. Burgervoogdij gaat over een kleine groep kinderen, maar kan voor deze kinderen écht verschil maken. Dus heb jij te maken met kinderen die een voogd hebben (let op het verschil: geen gezinsvoogd), dan is het extra interessant om te luisteren. Ik hoop dat je net zo enthousiast wordt als ik.

Voor meer informatie kijk op burgervoogd.nl

Voordat we aan het hoofdthema toekomen vallen we eerst in het thema REFLECTIE, en tijdens het gesprek komen we daar op allerlei manieren steeds weer bij terug. Waarom je dat nodig hebt als professional (om het steeds weer beter te doen), wat het verschil is met training en wat er voor nodig is om het te organiseren.

Ik wens je veel luisterplezier!

"Verslaving heeft ook veel impact op naasten"

Anja Douwes heeft haar ervaringen als moeder van een zoon met verslaving beschreven in het boek Naast & bij verslaving. Ze schreef dit omdat het zo belangrijk is om naasten méér te steunen dan nu meestal gebeurt. Dat kan door eenvoudig 1 vraag te stellen: hoe is het nu met jou?

Anja vertelt over de gebeurtenissen in haar gezin, maar vooral over haar eigen proces en ontwikkeling. We praten over de Dramadriehoek, en hoe je jezelf helpt door daaruit te stappen. Over korte termijn oplossingen en het lange termijn effect daarvan.

Belangrijk thema is hoe de hulpverlening gericht was op haar zoon, maar ze zich daarbij als moeder niet echt gezien en gesteund voelde. Dit gold ook voor de andere gezinsleden. Terwijl het ook voor naasten zo zwaar is als het met iemand in het gezin niet goed gaat. 

Met haar initiatief Loved Ones Support wil ze andere naasten steunen om voor zichzelf te kiezen en hun eigen patronen aan te pakken. Daarin ligt de grootste winst. Ook wil ze professionals helpen hoe ze naasten beter kunnen helpen

Luister ook deze aflevering via je eigen podcastapp, Spotify, YouTube of de website. 

Leuk als je de aflevering deelt met wie m zou moeten horen of een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

"Zit je hier als mens of professional?"

Soms word je geraakt als je luistert naar een verhaal. Dat kan lastig zijn in een situatie waarin je als professional bent uitgenodigd, terwijl er iets persoonlijks van je geraakt wordt. Wat doe je dan? Heb je een tip?

Een thema waar wat mij betreft veel meer over gesproken mag worden! Ik kreeg deze vraag naar aanleiding van het Theatercollege in Nijmegen afgelopen donderdag - wat was het gaaf in het LUX Theater!! -, en omdat ik m wel vaker krijg deel ik mijn gedachten erover in deze podcast. 

Benieuwd hoe jij hiermee omgaat, leuk als je het laat weten!

Luister de podcast via je eigen podcastapp, Spotify, YouTube of de website.

Fijne dag!

Mascha

"Ik zou mijn collega niet binnen laten als ie voor de deur stond!" 

Dit hoorde ik afgelopen maand van een professional. Ik schrok ervan. En toen zei iemand anders het een paar weken later nóg een keer. Het ging in beide situaties om de basishouding van collega's. Daarom is dit het thema van #225 van de Professional vanuit je hart Podcast. 

Heb jij dit wel eens bedacht over een of meerdere collega's? En heb je daar iets mee gedaan?

Durf jij eerlijk te zijn tegen je collega's? durven wij dit soort dingen tegen elkaar uit te spreken? Mijn ervaring is dat dat vaak niet zo is. Ook in bovenstaande voorbeelden had de betreffende professional het niet besproken met haar collega's. 

Wil jij ook liefdevolle en gelijkwaardige (jeugd)zorg, onderwijs en sociaal domein? Dan is een belangrijke eerste stap dat we eerlijk naar elkaar gaan zijn en uitspreken als we ons bijvoorbeeld niet op ons gemak voelen in het team of bij een specifieke collega. Want als we dat onderling niet eens kunnen, wat betekent dat dan voor de jongeren, de gezinnen, de mensen die we willen helpen?

Fijne dag, 

Mascha

#professionalvanuitjehart #pvjh #basishouding #grondhouding #metliefdeenlef

"(V)MBO Hoezo laagopgeleid?!"

Kirsten Cuppen is docent Nederlands op het MBO. Afgelopen jaar won ze de Leraar van het jaar verkiezing én was ze genomineerd voor de Global Teachers Award. Ze maakt zich hard voor gelijkwaardige waardering voor het MBO en is mede-initiator van het Talentenpaspoort.

Zoals de meeste mensen met een duidelijke missie heeft dit ook bij Kirsten een link met haar persoonlijke verhaal. 'Wat je hebt gemist, dat probeer je te zijn.'

We praten over het verschil in hoog- en laagopgeleid, en dat hoogopgeleid beter is. Als er steeds zo gesproken wordt in de maatschappij, dan gaat iemand dat ook zelf geloven. Het effect bij de MBO-studenten is vaak dat zij daardoor onzeker worden en zich dom voelen. Dat is echt zo kwalijk. Het werk wat zij doen is zo belangrijk en niets minder waard. We moeten af van de indeling hoog en laag, en van slim en dom!

Het Talentenpaspoort is een geweldig alternatief voor een cv, met veel meer ruimte voor de persoon en z'n kwaliteiten. Kirsten hoopt dat iedereen vanaf 12 jaar dit gaat gebruiken. Zeker voor mensen met een gekke schoolloopbaan geeft dit meer zelfvertrouwen en perspectief. Het is voor iedereen beschikbaar op www.talentenpaspoort.nl.

Ook praten we over laaggeletterdheid, het allerbelangrijkste is dat je blijft lezen. De vraag is dus: hoe zorgen we dat lezen (weer) leuk wordt. Leesplezier is het belangrijkste. Ook relevant voor iedereen in de jeugdzorg: als je te maken krijgt met jongeren die niet naar school gaan, zorg ervoor dat ze blijven lezen!

"Verborgen verlies en rouw zijn de oorzaak van veel psychische problemen"

Seval Sonmez zet zich in voor meer menselijke nabijheid in de psychiatrie: dát is wat mensen nodig hebben. Ze vertelt hierover vanuit haar eigen levensverhaal, ondersteund met de kennis die ze heeft vanuit secure base coaching.

Seval is opgegroeid met een moeder met ernstige psychiatrische problemen, en ook haar jongste broer kampt met psychoses. De impact hiervan op Sevals leven is groot, en zij heeft als missie dat er veel meer aandacht komt voor naasten binnen de Ggz. Dat is preventie, zo kunnen we psychisch leiden voorkomen.

We praten over verborgen verlies en rouw bij het ontstaan van psychische problemen, mensen echt zien, luisteren, wat er nodig is om je veilig te voelen. Over dat je als mens het instrument bent, het belang van (ook fysieke) nabijheid, en werken zoals je dat zelf wilt.

Over filosofie, oosterse wijsheid en de kracht van ontmoeting.

Luister dit intense gesprek, ik hoop dat jij er net zo van geniet als wij!

"Verbindend gezag kan helpen bij zelfbeschadiging en suicidaliteit"

Kathelijne van Dongen is als systeemtherapeut onder andere verbonden aan een dagbehandeling voor jongeren die suïcidaal zijn en zichzelf beschadigen. Op initiatief van Kathelijne is daar een paar jaar geleden een oudertraining Verbindend Gezag aan toegevoegd. Heel spannend, want 'het risico is te groot, je kunt niet in verzet gaan tegen suicidaliteit en zelfbeschadiging'. En juist deze toevoeging blijkt zoveel te helpen voor de gezinnen.

Want als je kind suïcidaal is, dan is dat bijna niet te dragen als ouder. Ook op broertjes en zusjes heeft het ongelooflijk veel impact. En tot nu toe is daar weinig expliciete aandacht voor in de behandeling. 

We praten over het belang van support voor kinderen, ouders en professionals, de kracht van een groep gelijkgestemden, over zorgen voor jezelf om de ander te kunnen helpen. Over acceptatie én verandering en hoe je daarmee een sprankje hoop kunt geven aan iemand die dat zelf niet meer heeft. 

Mocht je meer willen weten over deze oudertraining bij Suicidaliteit en Verbindend Gezag, of benieuwd zijn naar het onderzoek naar de pilotgroep, neem dan contact op met Kathelijne via LinkedIn of mail haar op k.h.y.van_dongen@lumc.nl.

Luister voor meer over Verbindend Gezag/ Geweldloos Verzet aflevering #37 met Eliane Wiebenga.

"Jeugdzorg heeft mijn gezin uit elkaar gerukt"

In deze podcast deelt Astrid Bekmy over haar ervaringen met jeugdzorg als ouder en pleegouder. Deze ervaringen zijn niet positief: zij ervaart dat jeugdzorg haar gezin uit elkaar heeft gerukt. 

Dit gesprek gaat niet over het professionele oordeel, het gaat mij over de ervaringen van Astrid (en veel andere ouders). Ik vind het belangrijk dat wij naar deze verhalen luisteren en ons erdoor laten raken. Het kan áltijd beter.

Astrid is opgegroeid in Suriname, als 20-er naar Nederland gekomen en later weer teruggegaan naar Suriname. Toen haar zusje plotseling overleed, aarzelde zij geen moment en kwam terug naar Amsterdam om voor de achterblijvende kinderen te zorgen. Haar 3 jongste eigen kinderen kwamen natuurlijk mee.

Het is het allemaal heel anders gelopen dan zij had gehoopt. De zorg voor 6 kinderen in haar eentje is zwaar en hulpverlening probeert van verschillende kanten te ondersteunen. Helaas is het eindresultaat dat Astrid nu niet meer zorgt voor de kinderen van haar zus.

Astrid kijkt met veel verdriet, boosheid en wanhoop terug op hoe het proces is gelopen. Eerst werd er zeker wel naar haar geluisterd, maar op een gegeven moment is het haar ontglipt en sta je als pleegouder machteloos. Zelfs met gezag.

Door haar ervaringen te vertellen hoopt Astrid bij te dragen aan het verbeteren van de jeugdhulp. Natuurlijk is dit haar verhaal, maar het is het verhaal van veel meer ouders. 

Astrid is bereid door te praten naar aanleiding van deze podcast, je kunt contact met Astrid opnemen via mij :-)

Mascha Struijk is de bedenker en initiator van "Professional vanuit je hart". Het begon met een online training, in 2019 verscheen haar boek en nu begint ze zelfs een podcast!

Welk verhaal gaat hier achter schuil, wat drijft haar? Waarom doet ze wat ze doet, en wat wil ze ermee bereiken?

Luister naar dit openhartige gesprek waarin je kennismaakt met Mascha.

Dit gesprek is onderdeel van een serie (#02-#06) waarin je kennismaakt met Mascha Struijk, de initiatiefnemer van Professional vanuit je hart en host van deze podcast.

"De rol van onderzoeksjournalistiek is het blootleggen van misstanden"

Waarom is er toch altijd zoveel media-aandacht voor wat er mís gaat in de (jeugd)zorg en het sociaal domein? Waarom is er nooit aandacht voor positieve voorbeelden? Misschien wel de meest gestelde vraag door professionals die met liefde hun werk doen.

Die vraag had ik zelf ook. Tot Klaas den Tek, werkzaam bij Pointer van KRO-NCRV, mij uitlegde wat de rol is van de onderzoeksjournalistiek: controleren hoe het nu gaat en misstanden blootleggen. 

Klaas verdiept zich al een aantal jaar in verschillende sociale thema's, waaronder de complexe scheidingen, gesloten jeugdzorg, de prostitutie en frauduleuze zorginstellingen (samen met Follow the Money.Bovendien is hij zeer gepassioneerd over zijn werk. Alle reden om hem uit te nodigen in de podcast!

We praten over de patronen die Klaas als relatieve buitenstaander ziet, wat de aanleiding is voor een onderzoek, hoe hij omgaat met verhalen die hij hoort, wat het met hem doet als je je steeds bezig houdt met misstanden/ slechte voorbeelden. Maar ook wat zijn werk leuk maakt en wat hij hoopt teweeg te brengen met zijn onderzoeken.

Luister ook aflevering #228 van de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website. Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

"ALS JE AARZELT GROEIT JE ANGST. ALS JE DOET GROEIT JE MOED!"

Ken je dat? Van die dingen waarbij je denkt 'eigenlijk zou ik ...' en dat je dan niets doet? Voor mij een heel bekend thema, afgelopen jaar weer op een nieuwe manier tegengekomen. Ik heb ontdekt dat ik enorm veel energie verlies door dit patroon dus ben dat met vallen en opstaan aan het doorbreken.

In actie komen is altijd beter dan afwachten, hopen of te lang overdenken. Want alleen actie geeft resultaat. Ook als iets verkeerd uitpakt of faliekant mislukt. Beter een fout gemaakt dan erin blijven hangen. Een actie hoeft niet het hele issue op te lossen, het kan ook een klein stapje in de goede richting zijn. Maak het stapje zo klein dat je het durft te zetten, en denk daarna na over de volgende stap. Zo krijg je jezelf in beweging en blijk je meer lef te hebben dan je vantevoren dacht.

Waar dacht jij aan bij het luisteren van deze podcast? In welk issue is jouw actie nodig?

"Hulp moet aansluiten bij wie er al is"

Ank Koershuis heeft meer dan 40 jaar werkervaring in de jeugdzorg en werd onlangs 'de jongste senior die ik ken' genoemd. Een beetje met pensioen, maar nog met veel enthousiasme verbonden aan stichting JIM.

Ank ziet als belangrijkste rol voor hulpverleners om de ander echt te zien, zonder direct in oplossingen te schieten. Aanwezig zijn zonder oordeel. Luisteren en aansluiten bij de behoefte van jongeren en gezinnen.  

We praten over de risico's van over-ingrijpen, financiering, het stelsel, de grote verantwoordelijkheid die professionals voelen, op je handen zitten in plaats van direct handelen, het niet-weten. En natuurlijk over de vraag wie er om het gezin heen staat. 

Ank ziet veel waarde in een gedragen regiovisie, waaraan alle samenwerkingspartners een ecosysteem vormgeven om een gezin heen. Hulp organiseren dichtbij het gezin, op school, in de wijk. Professionals die weer direct kunnen aansluiten op de vraag van het gezin.

Luister ook deze aflevering van de Professional vanuit je hart Podcast via Spotify, YouTube, je eigen podcastapp of de website. Leuk als je een reactie achter laat!

Fijne dag,

Mascha

"Macht is het grootste minpunt In de hulpverlening"

Daisy Petrona-Claase ken je misschien van scherpe, uitgesproken posts op social media. Ze is zelf slachtoffer van geweld in de jeugdzorg, zoals het grootste deel van de kinderen die uithuisgeplaatst zijn tussen 1945 en 2019. De Commissie De Winter heeft hierover een schrikbarend indrukwekkend rapport uitgebracht: Onvoldoende Beschermd.

Daisy wil met alles wat ze in zich heeft ervoor zorgen dat de kinderen die nu in de jeugdzorg verblijven een betere toekomst krijgen. Zodat zij niet de ellende doorhoeven die veel ex-jeugdzorg-jongeren wel hebben (gehad).

We praten over het rapport van de Commissie De Winter,  wat allemaal onder geweld valt. Niet alleen fysiek geweld en seksueel misbruik, maar ook emotioneel geweld en gedwongen afzondering  En dat er sinds het verschijnen van dit rapport in 2019 nog niet veel veranderd is. De kinderen van nu maken nog steeds geweld mee.

Daisy vertelt over het belang van samen boodschappen doen, dat verplicht kameruur niet mag volgens de Internationale Rechten van de Mens. over hoe het voelt als je bij niemand hoort. Dat een band houden met je ouderlijk huis zó belangrijk is, maar dat je als jongere ook moet kunnen zeggen dat je dat niet wilt - en dat daar dan naar geluisterd wordt. 

Als je zelf niet zo bent opgegroeid, kun je niet weten wat de gevolgen zijn. Daarom zouden hulpverleners dit moeten ervaren. Verbetering begint bij erkenning, en sorry zeggen. Daar wordt je geen slechte hulpverlener van, daar raak je je positie niet mee kwijt, daarmee geef je ouders en kinderen geen macht. Maar daarmee wordt je mens. Je hoeft als hulpverlener niet perfect te zijn, je hoeft het niet allemaal te weten. Je mag onmacht voelen. Maar reageer daar niet op met macht.

Vraag je altijd af: als dit mijn leven was, hoe zou ik dan reageren, wat zou ik dan willen? Dat is het trucje van goed hulpverlenen en iedereen kan dat leren als je maar durf hebt.

Weer een intense aflevering vanuit het perspectief van iemand die het zelf meegemaakt heeft én de positie als professional kent. 

"Jaag je dromen na en je levert een bijdrage aan de samenleving!"

Redouan el Khayari gelooft dat iedereen kansen heeft en dat de samenleving mooier wordt als iedereen zijn kansen verzilvert. Zo levert iedereen zn eigen bijdrage, dat geeft verbinding en samenhang. Daarbij is de grondhouding van ons allemaal van wezensbelang: niet oordelen over wat een ander bijdraagt, maar je richten op jezelf en hoe jij kunt groeien.

Het werken vanuit zn hart is voor Redouan vanzelfsprekend, dat is altijd zo geweest. In de loop der jaren heeft zijn hoofd een grotere rol gekregen, maar de verbinding met zn hart is gebleven. Dat is de kern van ons vak. Wat het voor mensen betekent in de praktijk is de drive bij alles wat hij doet, als docent Social Work, als onderzoeker, als directeur. Het gaat om de praktijk, en hoe we die kunnen verbeteren. Want we hebben in Nederland een prachtig stelsel, maar het kan beter. En dat moeten we zelf doen

Zijn brede achtergrond van praktijk, onderwijs en onderzoek, gecombineerd met zijn passie, visie en gedrevenheid hebben gemaakt dat hij is verkozen tot Sociaal werker van het jaar 2022. Zoals je begrijpt hadden wij een erg leuk gesprek!

Martine Kroezen is een wereldverbeteraar. Dat klinkt zo idealistisch en soft, daarom noemt ze zichzelf social architect. Zeker geen softie, een achtergrond in het bedrijfsleven, en nu maakt ze zich hard voor de JeugdzorgPlus en detentie-jongeren.

Hoe komt Martine als rechtenmeisje via Nijenrode terecht als docent in een jeugdgevangenis? En zijn die werelden eigenlijk wel zo anders?

Martine vertelt wat ze zo leuk vindt aan deze (harde) gasten en hoe zij met ze omgaat. Wat betekent het om echt eerlijk te zijn, hoe echt durf jij te zijn? Martine heeft als droom om deze jongeren te helpen hun eigen onderneming op te zetten. Dat past vaak bij ze. Ook zij verdienen die kasn. Vaak heeft iedereen ze al opgegeven inclusief zijzelf. Dat is zo zonde. Deze gasten hebben zoveel talenten en die vlotte babbel kan hen heel goed verder helpen, bijvoorbeeld als ondernemer. Van daaruit is zij gestart met STRDR.nu. 

"Mijmeringen over 2022 en 2023 - het was goed, het is goed, het zal goed zijn."

Het eind van het jaar betekent voor mij altijd terug- en vooruit kijken, in deze podcast deel ik mijn mijmeringen en plannen met je. Wat een rijkdom is het om deze podcast te mogen maken!

In de zomer van 2020 ben ik geinterviewd voor de podcast Jeugdzorg Next Level, óók een hele toffe podcast. Dit leverde een mooi gesprek op, ik laat het jullie graag horen.

We praten over stoppen met redden, onbedoeld afhankelijkheid vergroten, jezelf kwijtraken in het systeem. je richten op het veranderen van hoe jij ergens mee omgaat in plaats van veranderen van de ander. We delen de grote wens dat werken in de jeugdsector weer leuk(er) wordt, heerlijk om daarover te sparren!

Dank je wel Judith Nieuwpoort! Je gaf met je mooie vragen mij de kans om enthousiast mijn verhaal te vertellen, en je voorbeelden vulden heel mooi aan. Voor mij was het heerlijk om vrijuit te mogen delen, en veel te mogen vertellen, iets wat ik nog best lastig vind in mijn eigen podcast ;-) 

Spreekt het thema van deze podcast je aan en vind je het leuk om eens op deze thema's te reflecteren? Dan is nu je kans, wees er wel snel bij: aanstaande donderdag start ik met de ONLINE TRAINING Professional vanuit je hart. Zie de website voor info en aanmelden!

Ditty de Jong heeft ons veel te vertellen: de combinatie van haar persoonlijke ervaringen met opgroeien in de jeugdzorg en professionele kennis maakt haar boodschap super helder.

“Er werd niet ingezet op de relatie tussen mij en mijn moeder maar alleen op mijn probleemgedrag”

“ik reageerde altijd boos maar eigenlijk was ik verdrietig en bang”

“als iedereen steeds maar zegt dat je boos bent, ga je jezelf stigmatiseren”

Ze wil de hulpverlener worden die zelf heeft gemist: laat jezelf zien, vertel wat het je doet, wees eerlijk. 

Ditty werkt als begeleider in de gehandicaptenzorg, heeft meegewerkt aan een filmpje tegen stigmatisering en is lid van de Nationale Jeugdraad.

We praten over de ‘gouden koe’ die veel jongeren beloofd wordt (een eigen woning), maar die er meestal niet is. Over het effect van een dossier, en hoe oneerlijk het is dat informatie altijd meegestuurd blijft worden. Over te snel en te veel rake vragen stellen. Over het kind achter het gedrag. Over een normale reactie op een abnormale situatie, maar dat als ‘probleemgedrag’ wordt gezien. Over labels en stigma’s.

Als jij jongeren het gevoel wilt geven dat ze meer zijn dan hun diagnose, luister dan zeker naar dit gesprek!!!

"Focus op waar je energie van krijgt" - Stap 2 uit het boek In 10 stappen Professional vanuit je hart.

Jij wordt vast ook blij van enthousiaste mensen, en het is een heerlijk gevoel om passie en flow te ervaren.

Wat je aandacht geeft, groeit, dus kies maar liever voor dingen waar je goed in bent en waar je energie van krijgt!

Als jij blij wordt van wat je doet, kun je het meeste betekenen voor de mensen om je heen.

----------------

Deze aflevering is onderdeel van een zomerserie waarin ik de 10 stappen van mijn boek met je doorneem, van #232 tot #241. Er komen steeds twee afleveringen per week online. 

Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify of YouTube. Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

PS het boek kun je bestellen op www.professionalvanuitjehart.nl/boek. Ook verkrijgbaar via de boekhandel

"Fantaseer jij de goede of de verkeerde kant op?"

Ben jij je bewust van de self-fulfilling prophecy? De kracht van onze gedachten op wat we in ons leven zien gebeuren is groot. Niet dat alles altijd goed komt als je maar positief denkt, maar je vergroot écht de kans op een beter eindresultaat. Dat is ook heel logisch: je hebt een andere houding, uitstraling en onderneemt andere acties als je een positieve verwachting hebt. En dát geeft het andere resultaat.

Ook voor mij lang niet altijd makkelijk. Maar door meer bewustzijn is het een grote kracht geworden om mezelf meer te vertrouwen. Heel fijn, gun ik jou ook, gun ik ons allemaal! Want met veel mensen die kiezen om vanuit 'de goede kant op fantaseren' bij te dragen aan de toekomst ziet ie er meteen al rooskleuriger uit :-)

"Blijf jij (steunen) als je de ander niet mag helpen?"

Een mening hebben of advies geven over een situatie waar je zelf niet middenin zit is zo makkelijk. Bijvoorbeeld als iemand in een situatie van huiselijk geweld zit. 'Ga gewoon weg! Waarom ga je nou niet, je ziet toch dat hij/ zij niet goed voor je is?' Ben jij geïnteresseerd in het echte verhaal? In hoe het voelt, wat er speelt, hoe moeilijk het is? Kun je verdragen dat de ander pijn heeft, of zichzelf pijn doet? Blijf je naast iemand staan als iemand (nog) niet in actie komt, als iemand jouw goede adviezen niet opvolgt? Of haak je dan af...? Luister, probeer je te verplaatsen in hoe het voor de ander is, en daar kom je alleen maar achter als je luistert naar het hele verhaal. Vraag eventueel hoe je zou kunnen helpen. Maar veel vaker gaat het niet om hulp maar om steun. Just be there. Als iemand dappere stappen zet om een patroon te doorbreken én als iemand dat (nog) niet doet. Dan misschien nog wel meer. Juist als iemand in een slechte situatie blijft is je steun en aanwezigheid -zonder oordeel- van levensbelang 💖

"Houd jij een beetje van de mensen met wie je werkt? Professionele nabijheid als standaard."

In deze podcast praat ik over een van mijn favoriete onderwerpen, namelijk professionele nabijheid.

Liefdevoller en gelijkwaardiger, een van de thema's om de kwaliteit van (jeugd)zorg, onderwijs en sociaal domein te verhogen. Hoe krijgen we dat voor elkaar? Ik heb daar een sterke visie over, iets wat in ieder geval zal helpen. Jij als professional bent nodig, én het is belangrijk dat je meer bewust bent van en uitspreekt wie jij het beste kunt helpen. Het mooie is: je kunt zelf initiatief nemen en hierover het gesprek openen met je collega's!

"Trauma mag niet de volgende label-hype worden!"

Nanda de Bruin vindt het enorm belangrijk dat er nog veel meer aandacht komt voor trauma. Te vaak wordt er nog teveel naar gedrag gekeken en een label gegeven, terwijl het te begrijpen is als je de context kent. Sterker nog: dan kun je het vaak zien als een hele goede reactie op de moeilijke omstandigheden.

We praten over serieus nemen, toelichten, moeilijke gezinnen en handelingsverlegenheid. Over elkaar begrijpen, mechanismen, het woord stoornis en het belang van ontschuldigen. Over dat trauma supersubjectief is en je het niet kunt vergelijken.

In de tweede helft van het gesprek geeft Nanda concrete informatie en handvatten voor professionals, waarbij de belangrijkste misschien wel is dat je altijd vooral ook bij jezelf te rade moet gaan. Waar raakt dit mij, ben ik er oke mee om iets lastigs te bespreken dat jij hebt meegemaakt. Want als je onvoldoende aandacht hebt voor je eigen mechanismen en patronen, dan 'vlieg' je ook zelf in de vecht-vlucht- of bevries-reactie. 

Tot slot een paar handige linkjes: Nanda verwijst in de podcast naar de Cres-13 screeningslist: https://www.wijkteamswerkenmetjeugd.nl/problematisch-gedrag/cries-13-posttraumatische-stress-stappenplan

en naar de net uitgebrachte trauma-kit van de VNG (ipv NJI): https://vng.nl/nieuws/nieuwe-tools-aanpak-traumas-als-gevolg-van-huiselijk-geweld

Mocht je de Praatkaartjes Trauma met 10% korting willen bestellen, stuur dan een mailtje naar praatkaartjes@behindbehaviour.nl met een verwijzing naar deze podcast

"De kunst van heldere communicatie"

Frank Los is een vrije denker die graag helderheid verschaft. Hij werkt graag samen met gemeentes/ sociaal domein en zorginstellingen. Door vragen te stellen, te spiegelen en te tekenen maakt hij ingewikkelde of vage materie tot iets wat iedereen begrijpt. Liefst visueel en met hulp van techniek. 

Frank vertelt hoe deze kwaliteit is ontstaan en wat zijn persoonlijke drijfveren zijn. Dat hij ontwapenend is, maar dat kan dus ook bedreigend kan zijn als iemand niet ontwapend wil worden. We praten over normaal zijn, en wat dat dan is.

Over de kracht van visualiseren bij begrijpelijk maken van complexe processen, omdat plaatjes je dwingen om naar de essentie te gaan. Over het belang van zoveel mogelijk zelfregie, en hoe techniek daarbij kan helpen.

Frank zoekt altijd naar manieren om het makkelijker te maken voor de gebruiker. Hij wil graag dat het voor iedereen makkelijk en helder is. Hij heeft bijvoorbeeld een picto-plan-maker ontwikkeld in samenwerking met Oranjeborg, een zorgorganisatie voor mensen met een verstandelijke beperking. In een paar minuten kun je het geschreven behandelplan kunt omzetten in een poster met picto's. Begeleiders hoeven niet zelf te tekenen of te bedenken, je voert tekst in en de passende plaatjes staan in het plan. Heel tof, omdat zelf tekenen voor veel mensen toch een hoge drempel is. Mocht je hier benieuwd naar zijn, kijk dan zeker even op de website www.franklos.nl

Luister dit mooie en inspirerende gesprek via je eigen podcastapp, Spotify, youtube of de website. Leuk als je een reactie achter laat!

Fijne dag, 

Mascha

"Positiviteit is niet zo heel moeilijk"

Ricardo Eshuis heeft met zijn bedrijf SVH | Stichting Vakbekwaamheid Horeca de BID Positivity Award gewonnen voor het Meest Positieve Bedrijf. We hebben elkaar ontmoet bij de uitreiking van de Awards en het leek ons leuk om samen een podcast op te nemen. 

Alles wat Ricardo doet, doet hij vanuit zijn hart. In welke positie ook, in de eerste plaats als mens, dat kan hij niet anders. Het gaat hem ook altijd om de mens achter de medewerker, achter de leerling, achter de cliënt. 

Ricardo legt uit waarom SVH de Positivity Award heeft gekregen. De horeca is enorm getroffen door Corona, en direct al bij de eerste lockdown heeft SVH een groot deel van het lesmateriaal online gratis beschikbaar gesteld. Ook hierbij is het motto 'wij staan achter de mens in de horeca'. 

Daarnaast werken zij mee aan prachtige projecten, bijvoorbeeld in Den Haag. Daar is op initiatief van een ondernemer een samenwerking ontstaan om 12 jongeren 'met een rafelrandje' aan een diploma in de horeca te helpen mét bij uitstroom een baan. Zodat ze echt verder kunnen in de toekomst.

We praten over het verschil tussen gesubsidieerde en 'commerciële' organisaties, omdat we allebei kiezen voor geen subsidie of fondsen. Ricardo is daar uitgesproken over: met veel subsidie word je lui, en als je weinig geld hebt word je heel creatief. Over subsidiestromen en verantwoording die tijd kosten, en hoe dat de oplossingen beperkt doordat de flexibiliteit ontbreekt. 

Over het werken met tribes rond een bepaald vraagstuk, met specialisten die andere kennis hebben, in plaats van met teams van mensen die hetzelfde kunnen. Interessante gedachte, te organiseren door de client centraal te stellen. Te starten bij de jongere. En dan ook school hier direct bij te betrekken.

En nog veel meer. Slotwoord van Ricardo: Positiviteit is niet zo heel moeilijk :-) 

"Onderwijs is de ogen en oren van zorg"

Tina van Wouw ziet het onderwijs als fundament voor de verbindingen in de samenleving én heeft een grote liefde voor de mensen die niet binnen de hokjes passen. De schotten tussen onderwijs en zorg (en arbeidsmarkt) werken niet voor veel jongeren, dit moet anders.

We praten over dat 1 persoon het verschil kan maken, de invloed van je eigen achtergrond, het delen van je persoonlijke ervaringen, de rol van de mentor, het belang van samenwerking met de ouders binnen álle vormen van onderwijs. Over dat innovatie meestal georganiseerd wordt buiten het primaire proces terwijl juist docenten de belangrijkste rol hebben, over gezamenlijke verantwoordelijkheid en dat goed afkijken slim is. Dat mensen verschillende kwaliteiten hebben maar wij ook van professionals vragen om allemaal hetzelfde te doen. 

Zorg en onderwijs hebben hun eigen cultuur en taal, en ook binnen de verschillende vormen van onderwijs zijn er schotten. Dat leidt ertoe dat de jongeren die het het meeste nodig hebben tussen wal en schip vallen. Dan mag niet en dat hoéft niet. Als we meer samen zouden optrekken. Laten we dat dan gewoon doen :-)

"Hoeveel hulpverleners ziet Johnny?"

Als kinderen en gezinnen langer met hulpverlening te maken hebben, zien zij ook meer hulpverleners. Dat weten we natuurlijk wel, maar realiseren we ons voldoende de impact daarvan? En heb jij enig idee hoeveel professionals een kind tegenkomt?

In deze podcast neem ik je mee in de (jeugd)hulpverleningsweg van Johnny, en ik nodig je uit om het aantal hulpverleners die hij tegenkomt te tellen. Deze opdracht heb ik ooit bedacht voor de studenten van de Master Jeugdzorg in Leiden, en nog steeds gebruik ik m geregeld bij trainingen. De campagne Stop de Carrousel van Het Vergeten Kind een paar jaar geleden gaat over ditzelfde thema: het zijn er teveel!

Een directe oplossing heb ik niet. Maar ik weet wél dat het veel verschil maakt als je je als hulpverlener hier bewust van bent. Dat je dit erkent, en dat je ruimte laat voor de jongeren (en de ouders) om nog even níet iets met jou aan te gaan. Omdat je hulpverlener 82 bent.

Veel luisterplezier!

PS zo'n solo-podcast blijft nog steeds een beetje oncomfortabel. Maar: buiten mijn comfortzone zijn mogelijkheden voor groei. Toch ;-)?

"Ben jij er eigenlijk wel voor mij? die vraag was mijn wake-up-call"

Sinds een moeder een paar jaar geleden deze vraag (van de titel) aan hem stelde is Bas Adriaans een ander soort jeugdbeschermer geworden. Met meer begrip voor de situatie waar de gezinnen in zitten, meer aandacht voor contact en beter luisteren.

Bas werkt bij Blijvend Veilig in Amsterdam. Dat is een pilot van een nieuwe manier van werken binnen de jeugdbeschermingsketen, een team met medewerkers van Veilig Thuis, Raad voor de Kinderbescherming, Jeugdbescherming Regio Amsterdam, WSG, Ouder-Kind Teams en de Blijf-groep. Door intensieve samenwerking binnen één team krijgt het gezin met minder verschillende hulpverleners te maken en wordt er op een duurzamen manier aan veiligheid gewerkt.

De eerste fase van Blijvend Veilig heet 'Vertragen en verdragen" - eerst goed kijken wat er aan de hand is voordat je ingrijpt. Heel moeilijk voor hulpverleners, maar zoveel beter voor de gezinnen én met veel meer kans dat je die dingen aanpakt die het belangrijkste zijn. 

We praten over jezelf in de spiegel aankijken, over op je handen zitten, over patronen herkennen en na 3-5 jaar echt klaar zijn. Over kwetsbaar blijven en open staan om te willen blijven leren. Over dat alle gezinnen verschillend zijn en de hulp altijd op maat zou moeten zijn. Er is zoveel mogelijk in samenwerking met het gezin. Ben jij bereid om te vertragen en verdragen?

"Het kan echt, wat heb jij nodig om het te durven?"

Ingrid Rebel wil namens het LOC een Radicale Vernieuwing Jeugzorg op gang brengen, vergelijkbaar met wat ook loopt bij de verpleeghuiszorg en de langdurige GGz. Een beweging die de waarden terugbrengt in de jeugdzorg, geen project met een begin en einddatum.

We praten over bang zijn, durven en lef, over wat wel kan en dan ook gaan doen, over zoveel geklets waarvan je het resultaat (nog) niet ziet. Over partner zijn van de gemeente in plaats van leverancier, over uitspreken waar je in gelooft en vertellen dat je buiten de lijntjes kleurt.

Onderliggend is een mensbeeld dat alle mensen deugen, dat ieder mens van waarde is. Dat geeft mogelijkheden die je niet ziet als je denkt vanuit problemen. De vraag is: zouden wij het antwoord kunnen zijn? Dan lopen we samen op. Nu is de vraag vaak 'wat is het probleem'. 

Een uitspraak van Ingrid die mij ook raakte: 'ik heb geleerd om nooit te organiseren op uitzonderingen'. Daar denk ik nog even over door :-)

Ingrid is op zoek naar mensen die geloven dat het echt kan. Naar professionals met liefde en lef. Voel jij je aangesproken en wil je meedoen? Neem contact op met Ingrid via i.rebel@loc.nl

"We vragen niet wat je doelen zijn, de kinderen wonen hier"

Ellen van der Hulst is orthopedagoog bij het Heppie (t)Huis in Geldrop-Mierlo. Het Heppie (t)Huis is in 2019 gestart als initiatief van Het Vergeten Kind als reactie op de documentaire Alicia. Om te laten zien dat jeugdzorg ánders kan.

Ellen werkt vanaf de start mee om dit huis vorm te geven. Ze vertelt enthousiast over het klimaat van liefde en aandacht als basis (hechten moet), niet vragen wat je doelen zijn, intensief samenwerken met ouders, zo lang mogen blijven wonen als nodig is, geen groepsleiders maar opvoeders, meegaan naar de voetbalclub om de trainer te coachen om dit kind erbij te houden. Dat je kinderen met mega-ingewikkeld gedrag ook op deze manier kunt helpen, dat dat veel creativiteit, vasthoudendheid en intensiviteit vraagt maar dat je dan wel bétere hulp levert. Die kindvriendelijk is, dicht bij huis, middenin de samenleving, en daardoor voldoet aan de standaarden van het Kinderrechtenverdrag.

De gemeente financiert op een andere manier, waardoor alle beslissingen genomen worden op basis van 'is het nodig voor het kind? dan doen we het!'. Ook is er meer personele bezetting: uitgangspunt is altijd 3 opvoeders aanwezig voor de maximaal 8 kinderen. Dan is er natuurlijk veel meer mogelijk, dus het is niet zomaar te vergelijken met een andere residentiële setting. 

Het is juist om te laten zien dat andere financiering betere hulp voor kinderen kan realiseren. Dat daardoor kinderen in hun eigen gemeente kunnen worden opgevangen ipv doorgeplaatst te worden tot er een plek is waar ze passen - of tot gesloten omdat het niet anders meer kan. 

Ellen vertelt ook over haar persoonlijke ervaringen met isoleren als sociotherapeut in de Kinder en Jeugdpsychiatrie. Toen deed ze het, maar als ze er nu op terugkijkt is ze daar wel het contact met zichzelf een beetje kwijt geraakt. Ze heeft gewerkt op een manier waar ze nu niet meer achter kan staan, maar om je staande te houden op dat moment moet je je wel aanpassen. Nu Ellen in een andere omgeving werkt, merkt ze dat ze veel dichter bij zichzelf kan blijven en meer kan betekenen voor de kinderen, jongeren en hun ouders.

"Durf jij de werkelijkheid onder ogen te zien?"

Voel jij je soms ook moedeloos van alles wat je hoort en leest over wat er gebeurt in de jeugdzorg? Ik wel. Moedeloos en verdrietig. Zo ook afgelopen week. In aflevering 216 van de Professional vanuit je hart Podcast vertel ik hoe ik daarmee omga. Omdat blijven hangen in moedeloosheid niets bijdraagt.

Ik werd geïnspireerd door 'de kracht van de waarheid' van Gandhi'. We zullen de moed moeten hebben om de werkelijkheid onder ogen te zien om het beter te kunnen maken. Het gaat niet om negatief of positief, het gaat om de realiteit.

Dat ouders en kinderen zich niet gehoord en gezien voelen. Niet altijd, maar te vaak. Dat kinderen en ouders te maken krijgen met een neerbuigende of vernederende benadering door professionals. Niet altijd, maar te vaak. Dat kinderen te maken krijgen met geweld binnen de jeugdzorg. Niet altijd maar te vaak.

Zo lang we reageren met 'er gaat ook heel veel goed' erkennen we wat mij betreft niet genoeg dat het te vaak fout gaat. En dat we het beter moeten doen. Daar kan iedereen aan bijdragen. 

Als jij vóelt dat iets niet goed is voor een kind of gezin, maar je leidinggevende vraagt van je om het wel op die manier te doen, hoe reageer je dan? Als je een collega grof hoort praten tegen een jongere, wat doe je dan?

Heb je de moed om te doen waarvan je gelooft dat het het beste is? Of pas je je aan? Op die momenten komt het erop aan en kun je echt verschil maken. Want #samenmakenwedewereldmooier

Luister de podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, Youtube of de website

Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag, 

Mascha

"WETENSCHAPPELIJK BEWEZEN: MEER AANDACHT VOOR DE WERKRELATIE IS DE BESTE MANIER OM DE HULP TE VERBETEREN"

Patty van Benthem is wetenschapper en onderzoekt het effect van de werkrelatie op het resultaat van de hulp binnen de jeugdverslavingszorg/ ggz. De conclusie uit haar onderzoek sluit aan bij heel veel eerdere onderzoeken: de kwaliteit van de werkrelatie heeft véél meer invloed op het effect van de hulp dan bijvoorbeeld de specifieke interventie. 

Een goede werkrelatie is een voorwaarde van goede hulp, het is de kern van ons vak. Gek dat het desondanks binnen de wetenschap én praktijk heel weinig aandacht krijgt. Hoog tijd dat dat verandert!

Jennifer Cirpici heeft geen standaard cv: ze stond op haar 18e als spreker in de designwereld op internationale podia voor een paar duizend mensen. Op haar 23e merkte ze dat het geen echte voldoening gaf en is ze overgestapt naar Social Work en de zorg voor jeugd. Eerst als gezinsvoogd, nu als POH Jeugd. 

We praten over gamen en social media, volgens Jennifer al de realiteit van de jeugd en wij lopen hopeloos achter. Belangrijk om aan te haken bij de jongeren en connectie te maken op een manier die bij deze tijd past.

Jennifer kijkt met verwondering naar hoe sommige dingen lopen in onze mooie sector, en vraagt zich oprecht af waarom we allemaal op van die eilandjes zitten. Laten we elkaar meer opzoeken, elkaar helpen. Zeker als gedreven professionals elkaar kennen ontstaan er zulke mooie oplossingen!

Om andere professionals te inspireren en een podium te bieden heeft Jennifer hartvoorjeugdzorg.nl opgericht. Een site van professionals voor professionals, om hun ervaringen te delen. Ze heeft iets vergelijkbaars gedaan in de design-wereld en dat is behoorlijk groot geworden.  De liefde voor jeugd combineren met ontwerpen en online: voor Jennifer een toffe manier om haar andere kwaliteiten (en hobbies) in te zetten om de jeugdzorg mooier te maken.

Zie www.hartvoorjeugdzorg.nl

"Mensen moeten zélf hun problemen oplossen, je kunt het niet overnemen"

Bettina Simdorn is enthousiaste vrijwilliger bij Eigen Toekomstplan, de Haagse invulling van de Eigen KrachtConferentie. Zij faciliteert hier gezinnen/ families om hun éigen plan te maken in plaats van dat de hulpverleners dat doen. Als facilitator bemoeit zij zich helemaal niet met de inhoud.

Dat Bettina voor Eigen Toekomstplan actief is geworden, heeft alles te maken met haar eigen leven. Van meisje zonder diploma. jaren in het buitenland en een succesvolle carrière in de zakelijke wereld heeft zij de keuze gemaakt om alleen nog maar haar hart te volgen. En dan blijkt dat ondanks al haar ervaring het missen van een schooldiploma nog steeds de grootste belemmering te zijn om aan het werk te komen in onze sector. Als vrijwilliger lukt dat wel.

We praten over het FamilieGroepsplan, zoals het officieel heet. Iedere jongere, ieder gezin heeft het wettelijk recht om dat zelf te maken. Het wordt nog weinig ingezet met een onafhankelijk coördinator/ facilitator. Als je dit als hulpverlener zelf doet, stap je echter snel in een aantal valkuilen.

Het mooiste is om te zien hoe mensen die het eerst helemaal niet meer zien zitten na het gesprek zélf in actie komen. Dat is de grote kracht: als mensen zelf een keuze maken om in beweging te komen, dan blijft het ook als de hulp stopt. Dan doen ze het op hun tempo en iets waar zij op dat moment aan toe zijn.  En door zelf te doen, voelen mensen zich sterker om ook andere problemen aan te  pakken.

Zie voor meer informatie over de Eigen Kracht Conferentie  https://www.eigen-kracht.nl/

Neem voor Eigen Toekomstplan Den Haag contact op met Xtra Welzijn.

"GEADOPTEERD DOOR LAAGBEGAAFDE OUDERS EN OPGEGROEID IN EEN PLEEGGEZIN"

Mariël Vos heeft een belangrijke boodschap voor iedereen: 'hoe diep je ook zit, er is áltijd iets waarvoor je kunt leven'. Zij vertelt haar levensverhaal om te laten zien hoeveel kracht je als mens kunt hebben. 

Na haar adoptie kwam Mariël terecht bij ouders die niet goed voor haar zorgden. Met schokkende voorbeelden vertelt zij wat zij heeft meegemaakt. Haar adoptie-ouders hadden spijt van de adoptie, 'ik was het geld niet waard'.

Rond haar 11e kwam zij terecht in een pleeggezin, daar heeft zij het heel goed gehad. Ook al was zij in haar tienerjaren niet goed in staat om de liefde aan te nemen, met name haar pleegmoeder is ook nu een grote steun.

De grootste verandering kwam voor Mariël bij de geboorte van haar zoon (inmiddels 18). Moeder worden heeft haar doen inzien hoe bizar de situatie was waarin zij opgroeide. Hij gaf haar de drive om echt iets van het leven te maken.

We praten over hoe kinderen ondanks mishandeling terug willen naar hun ouders, over droge macaroni, de impact van plotseling weg moeten uit je gezin en het maken van je eigen geluk.

"Professionaliteit draait om balans tussen hoofd, hart en handen"

Voor het studieboek in wording* heb ik me verdiept in het thema 'professionaliteit'. Hoe meer ik erover las, hoe complexer het werd. Daardoor kwam het ook steeds verder van me af te staan, en dat vond ik jammer.

Toen heb ik alle verzamelde kennis een tijdje in mn hoofd laten borrelen, en daarna ging ik op zoek naar de kern én naar waar ik mn enthousiasme voor het thema beetje kwijt raakte. Door mijn gedachten te combineren met mijn ervaringen kwam ik tot de conclusie dat in al dat praten over professionaliteit vaak één dimensie ontbreekt. En dat die ene dimensie vaak is wat het grootste verschil maakt in zorg, onderwijs en sociaal domein: voelt iemand zich door jou serieus genomen en op z'n gemak. Dingen die met jou als persoon te maken hebben, en niet helemaal goed te beschrijven zijn. 

Meer aandacht voor het hart, ons mens-zijn kan bijdragen aan betere werkrelaties en effectievere hulpverlening.

In afl 260 deel ik mijn gedachten en inzichten rond dit thema. Ben benieuwd wat jij ervan herkent.

Luister via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website. 

Leuk als je een reactie achterlaat!

Fijne dag,

Mascha

"Gesloten jeugdzorg is voor iedereen heel pijnlijk"

Margot Ende is directeur van stichting Het Vergeten Kind. Vandaag start de campagne om de gesloten jeugdzorg te stoppen naar aanleiding van de documentaire JASON. Deze campagne is 'hard' en heel zwart-wit naar buiten toe. In deze podcast het verhaal erachter.

Waar staat Het Vergeten Kind eigenlijk voor, wat willen zij bereiken? En waarom zijn ze zo stellig in hun uitingen? We praten ook over de campagnes van de eerdere jaren, de trilogie van de films van Maasja Ooms en Willemijn Cerutti. 

Je hoort de persoonlijke betrokkenheid van Margot en waarom deze organisatie zo goed bij haar past. 

De campagne van nu gaat over het stoppen van gesloten jeugdzorg maar vooral over betere, eerdere hulp waardoor gesloten jeugdzorg niet meer nodig is. Dat gesprek moeten we met elkaar voeren. Het moet beter voor de kinderen, maar vooral ook voor de hulpverleners!

Margot vertelt over het onderzoek dat gedaan is naar de ervaringen van kinderen én hulpverleners met gesloten jeugdzorg. De uitkomst ervan was heftiger dan ook de onderzoekers van tevoren hadden bedacht. Verreweg de meeste kinderen vinden dat gesloten jeugdzorg hen (verder) getraumatiseerd heeft, en verreweg de meeste hulpverleners zijn van mening dat andere hulp beter was geweest. 

En dan nog: de cijfers zijn schokkend, maar de verhalen van de kinderen komen pas écht binnen. Daarom is deze campagne nodig: we móeten het beter doen en snel ook! Stoppen van gesloten jeugdzorg is een middel om betere hulp te realiseren.

Wil je meer weten over de campagne, het onderzoek, het manifest of de petitie? Wil je de campagne steunen/ de petitie tekenen? Ga naar www.hetvergetenkind.nl.

En: wil je op mij stemmen voor de VIDM-Award (heel graag!)? Dat kan op https://vidm.nl/vrouw-in-de-media-awards/provinciaal?prov=Utrecht. En vraag vooral je collega's, vrienden en familie ook hun stem uit te brengen :-)

"De Levensboom: een plek om daklozen te herdenken"

In deze aflevering praat ik verder met Merve Yilkimaz over de uitdagingen in het werken met dakloze EU-migranten. Merve deelt haar ervaringen en benadrukt hoe moeilijk het is om praktische hulp te bieden zonder een breder kader te hebben om deze mensen te helpen. Deze mensen vallen namelijk tussen wal en schip van de regelgeving.

We praten over het belang van het herdenken van dak- en thuislozen, dat helpt bij het creëren van bewustzijn en zorgt ervoor dat zij niet vergeten worden. De Levensboom in Utrecht is zo'n plek in de tuin van het voormalig klooster Catharijne Convent in Utrecht. Merve heeft haar scriptie hierover geschreven. Er worden naamplaatjes van overleden dak- en thuisloze mensen opgehangen. Jaarlijks brengt een herdenkingsritueel hulpverleners, dak- en thuisloze mensen, familie en anderen samen om de namen van overledenen te noemen en een kaarsje te branden.

Merve deelt een persoonlijk verhaal over een Poolse man die dakloos was en waar zij voor heeft gezorgd. Ze regelde een detox en probeerde hem te helpen bij het stabiliseren van zijn leven. Helaas kwam hij later weer in een dakloze situatie terecht, wat haar angst en verwarring bracht. Uiteindelijk bood de man zijn excuses aan en waardeerde hij alle hulp die Merve voor hem had gedaan.

Verder bespreken we de culturele verschillen binnen de Poolse gemeenschap en de uitdagingen voor EU-migranten. Het is moeilijk voor hen om stabiliteit te vinden en een normaal leven op te bouwen zonder de juiste steun en middelen. Dit kan leiden tot isolatie en problemen, waaronder criminaliteit. 

Dank je wel voor het luisteren, leuk als je met ons deelt wat je raakt.

Fijne dag!

Mascha

"Alles mag gezegd worden - Deep Democracy"

Marieke Jongman is een zeer bevlogen orthopedagoog met brede praktijkervaring. Ze heeft bij diverse wijk-/ en gebiedsteams gewerkt, nu werkt ze als interim bij Jeugdbescherming Overijssel. Ook geeft ze trainingen Deep Democracy en ondersteunt ze startende gedragswetenschappers in ons werkveld.

Over denken en voelen, over methodes en hart, over jezelf kwetsbaar maken en durven uitspreken. Over verbinding maken en het niet weten. Over je rol als gedragswetenschapper (die ik zelf natuurlijk ook ken) en parallelle processen.

Marieke is trainer in Deep Democracy. Een methode, manier van kijken, filosofie en heel praktisch gedachtegoed. Het gaat over ruimte geven aan de minderheid. Dat kan zowel de minderheid van de groep zijn als een minderheid/ kleiner deel in jezelf. We zijn geneigd om te kiezen voor de meerderheidsstem en de mening van minderheid weg te duwen. Dit kan leiden tot een ongemakkelijk gevoel en tot sabotagegedrag.  Door ook naar deze minderheid te luisteren voelt deze zich serieus genomen.

Deep democracy geeft inzicht in deze processen en biedt tools om dit onbewuste meer boven water te halen. Dit gesprek heeft mij nieuwsgierig gemaakt naar meer!

www.mariekejongman.nl

"Anderhalve week later woonden er ineens 5 kinderen bij ons"

Susanne Broekhuijs en haar man Harry hadden plannen om op termijn een gezinshuis te starten toen zij gebeld werden met de vraag of ze 5 kinderen uit één gezin wilden opvangen. Hun antwoord? JA. Zonder dat ze wisten waar ze precies ja tegen zeiden, maar omdat het de enige mogelijkheid was dat deze kinderen bij elkaar zouden kunnen blijven. Dat betekende dat ze anderhalve week na dit telefoontje 5 jonge kinderen in huis hadden, nu ongeveer een jaar geleden. Haar verhaal vertelt ze in deze podcast.

We praten ook over hoe Susanne als mens en als professional verschil wil maken. Hoe zij niet anders kan. Over verbinding, over jezelf zijn, over starten, over voorwaarden om te kunnen groeien en resultaat. Met prachtige voorbeelden die mij ook weer raken en tot nadenken stemden.

Zoals deze geweldige uitspraak: "Niemand zit te wachten op een pratende jas, mensen willen gewoon een mens. Altijd."

Luister naar dit zeer inspirerende gesprek en leuk als je laat weten wat je eruit haalt!

"Wat heeft dit kind/ gezin nodig en wie kan dat het beste en meest duurzaam bieden?" 

Elize Lam is groot pleitbezorger van informele steun. Na haar opleiding als verpleegkundige werkte ze als jeugdverpleegkundige bij de GGD die op huisbezoek ging en ze realiseerde ze zich steeds meer dat we vaak praten over (het probleem van) het kind, maar dat vooral de context bepalend is. Daar is haar drive ontstaan, ze is afgestudeerd als Algemeen Sociaal Wetenschapper en werkt nu als zelfstandig adviseur, onderzoeker en trainer bij Steunkracht. In 2016 kwam haar boek 'Risicokind of evenwichtskunstenaar?' uit, over kinderen in moeilijke (gezins)omstandigheden.

Kinderen willen gewoon kind zijn. Dus vraag je af: is er wel iets aan de hand met dit kind of het gezin? Of zijn hun omstandigheden heel moeilijk? Laten we normaliseren en bouwen aan veerkrachtige gezinnen. 

We praten over de impact van taal, de positie van de professional, het normale leven sterk maken. Over KOPP groepen, helpen, van zorgen vóór naar zorgen dát, passie en de invloed van hoe je kijkt. Kijk je door een bril die problematiseert of een die zoekt naar mogelijkheden? En ben je je daar van bewust?

Vraag je aan het kind en het gezin waar zij behoefte aan hebben? bedenk dan samen wie dit het beste zou kunnen bieden. En: wie dat het meest duurzaam kan bieden. Daarvoor is het nodig dat jij als beroepskracht gelijkwaardig samenwerkt met het gezin en de mensen eromheen in de familie, straat of buurt. Alleen samen bouwen we aan een veerkrachtige samenleving. En in die samenwerking tussen formeel en informeel is van beide kanten nog veel te winnen.

Het boek Risicokind of evenwichtskunstenaar? bestel je hier: https://www.scriptum.nl/boeken/risicokind-of-evenwichtskunstenaar/